Une femme à quarante ans - Dalida

Au soleil de mes 18 ans

Je voguais sur des bateaux ivres

Et les Rimbaud de mes tourments

Des bords de Loire aux Caraïbes

J’avais le cÅ"ur comme un volcan

Et j’aimais la fureur de vivre

Ma vie ressemblait à un livre

Je tournais les pages d’un roman

Où tout me semblait trop facile

J’ai eu le succès et l’argent

Et j’ai connu le mal de vivre

Avant de pouvoir vous le dire

Entre l’automne, et le printemps

On est une femme à 40 ans

On est une femme à 40 ans

On est une femme tout simplement

On sait tout pardonner d’avance

J’ouvre les yeux et maintenant

Je suis bien dans mes sentiments

Et la solitude a son charme

Je ne regrette rien vraiment

Autour de moi la mer est calme

Les Rimbaud de mes 18 ans

N’osent pas m’appeler Madame

Entre l’automne et le printemps

On est une femme à 40 ans

On est une femme à 40 ans

On est une femme tout simplement

On sait tout pardonner d’avance

On est une femme à 40 ans

On est une femme tout simplement

In de zon van mijn 18 jaar

Ik zeilde dronken boten

En de Rimbauds van mijn kwellingen

Van de oevers van de Loire tot de Caraïben

Ik had een hart als een vulkaan

En ik hield van de woede van het leven

Mijn leven was als een boek

Ik sloeg de pagina's van een roman om

Waar alles te gemakkelijk leek

Ik heb het succes en het geld

En ik heb de pijn van het leven gekend

Voordat ik het je kan vertellen

Tussen herfst en lente

Wij zijn een vrouw van 40

Wij zijn een vrouw van 40

We zijn gewoon een vrouw

We weten alles op voorhand te vergeven

Ik open mijn ogen en nu

Ik ben in orde met mijn gevoelens

En eenzaamheid heeft zijn charme

Ik heb echt nergens spijt van

Om mij heen is de zee kalm

De Rimbauds van mijn 18 jaar

Durf me geen mevrouw te noemen

Tussen herfst en lente

Wij zijn een vrouw van 40

Wij zijn een vrouw van 40

We zijn gewoon een vrouw

We weten alles op voorhand te vergeven

Wij zijn een vrouw van 40

We zijn gewoon een vrouw