Quand S'Arrêtent Les Violons - Dalida

Les lumières du soir

Valsent le chant d’adieu

D’un soleil dérisoire

Qui s'éteint comme il peut

La pluie retient encore

Son envie de pleurer

On dirait le décor

D’un mélo du passé

Je ne veux plus penser

Je veux me ranger des illusions

Il faut rire il faut chanter

Quand s’arrêtent les violons

Tu disais qu’on aurait

Toute l'éternité

Tu disais tu disais

Et puis tu m’as quitté

Je me laisse glisser

Doucement dans le grand tourbillon

Il faut rire il faut danser

Quand s’arrêtent les violons

Je vais danser

Et faire tourner les étoiles

Lampions de ce carnaval

Où mon cœur va sombrer

De avondlichten

Wals het afscheidslied

Van een belachelijke zon

Wie gaat er uit als hij kan?

De regen houdt nog steeds

Haar drang om te huilen

Ziet eruit als het decor

Van een melodie uit het verleden

Ik wil niet meer denken

Ik wil illusies wegdoen

We moeten lachen, we moeten zingen

Wanneer de violen stoppen

Je zei dat we zouden hebben

alle eeuwigheid

je zei dat je zei

En toen verliet je me

Ik liet me uitglijden

Zachtjes in de grote wervelwind

We moeten lachen, we moeten dansen

Wanneer de violen stoppen

ik ga dansen

En draai de sterren

Lampions van dit carnaval

waar mijn hart zal zinken