Parce que je ne t'aime plus - Dalida

Parce que tu es faux comme un tableau que l’on maquille

Parce que rire avec toi m’est vraiment impossible

Et Parce qu’au jour le jour tes sentiments vacilles

C’est vrai je ne t 'aime plus

Et quand je vis avec toi dans notre maison

J’ai l impression d'être avec un homme de carton

Même si au lit tu m’aimes encore avec passion

C’est moi qui ne t’aime plus

Parce que tu es toujours d’une humeurs en colère

Parce que tu dis que je ne sais jamais rien faire

Parce qu’aujourd’hui est un jour perdu sur la terre

C’est vrai je ne t’aime plus

Parce qu’avec moi tu es capable de bataille

Et qu’avec d’autre tu n’es rien qu’un jouet de paille

Parce que tu aimes les faux semblant et les médailles

C’est moi qui ne t’aime plus

(Répétition):

De chemin perdu, toi et moi

Deux être inconnu, toi et moi

Une histoire vécu, toi et moi

Notre vie c’est ca

Parce que notre amour c’est abîmé en voyage

Parce que tes gestes ont le naturel des images

Parce que tu n’as plus de tendresse sur le visage

C’est vrai je ne t’aime plus

Parce que tu es beau et puis trop laid en un instant

Parce que je ne voudrais même pas de toi pour amant

Parce que tes mensonges ont le regard des innocents

C’est vrai je ne t’aime plus

Parce qu’en amour comme en affaire tu joues, tu joues

Parce que ma vie à moi, je sais que tu t’en fou

Parce que nous deux, ça ne veut plus rien dire du tout

C’est vrai je ne t’aime plus

(Répétition)

Omdat je nep bent als een geschilderde foto

Omdat lachen met jou echt onmogelijk is voor mij

En omdat je gevoelens van dag tot dag wankelen

Het is waar dat ik niet meer van je hou

En als ik bij jou in huis woon

Ik voel me alsof ik met een kartonnen man ben

Zelfs als je in bed nog steeds hartstochtelijk van me houdt

Ik ben het die niet meer van je houdt

Omdat je altijd in een boze bui bent

Omdat je zegt dat ik nooit weet hoe ik iets moet doen

Want vandaag is een verloren dag op aarde

Het is waar dat ik niet meer van je hou

Want met mij ben je in staat om te strijden

En met anderen ben je niets anders dan een rietje speelgoed

Omdat je van pretenties en medailles houdt

Ik ben het die niet meer van je houdt

(Herhaling):

De weg kwijt, jij en ik

Twee vreemden, jij en ik

Een verhaal leefde, jij en ik

Dit is ons leven

Want onze liefde is beschadigd op de reis

Omdat je gebaren de natuurlijkheid van afbeeldingen hebben

Want er is geen tederheid meer op je gezicht

Het is waar dat ik niet meer van je hou

Omdat je mooi bent en dan ineens te lelijk

Want ik zou je niet eens als minnaar willen hebben

Omdat je leugens onschuldig lijken

Het is waar dat ik niet meer van je hou

Want zowel in de liefde als in zaken speel je, speel je

Want mijn leven, ik weet dat het je niet kan schelen

Omdat wij tweeën helemaal niets betekenen

Het is waar dat ik niet meer van je hou

(Herhaling)