Manuel - Dalida

Il a passé quatre saisons

entre les murs d 'une prison

Moi je l 'ai attendu Manuel

J’ai vu refleurir son jardin

et j’ai compté chaque matin

Qui me ramènerait Manuel

J’ai pris cent fois le même train

pour échanger devant témoin

Des mots d 'amour sans importance

Je savais lire dans ses yeux

Des larmes cachées de son mieux

C’est dur de voir pleurer un homme

La porte s 'ouvre sur la liberté

Même la pluie ne change rien

Il fait beau ce matin

Il a suffi t de presque rien

pour faire basculer son destin

Sur les mauvais chemins Manuel

Pour une erreur de jeunesse

il a entamé sa jeunesse

Pourra-t-il oublier Manuel

Il a parfois pensé au pire

moi je m’efforçais de sourire

Et de lui redonner confiance

Je disais ne t’inquiète pas

Jean François te reconnaîtra

Je lui parle souvent de son père

La porte s 'ouvre sur la liberté

Même la pluie ne change rien

Il fait beau ce matin

Il a passé quatre saisons

entre les murs d’une prison

Moi je l 'ai attendu Manuel

C’est aujourd’hui qu’il me revient

Je vais l 'attendre au dernier train

Qui me ramènera Manuel

J’ai coupé des fleurs ce matin

J’ai remis la robe de satin

puisque c’est celle qu’il préfère

Voilà qu’il rentre à la maison

Moi je vais croire qu’il tiendra bon

Ce soir je dîne avec

Manuel.

Hij bracht vier seizoenen door

tussen de muren van een gevangenis

Ik wachtte op hem Manuel

Ik zag zijn tuin weer bloeien

en ik telde elke ochtend

Wie zou me terugbrengen Manuel

Ik heb honderd keer dezelfde trein genomen

spreken voor een getuige

Woorden van liefde zonder belang

Ik kon haar ogen lezen

Verborgen tranen zo goed als ze kan

Het is moeilijk om een ​​man te zien huilen

De deur gaat open naar vrijheid

Zelfs de regen verandert er niets aan

Het is zonnig vanmorgen

Het was genoeg voor bijna niets

om zijn lot te veranderen

Op de verkeerde paden Manuel

Voor een jeugdige fout

hij begon zijn jeugd

Kan hij Manuel vergeten?

Hij dacht soms het ergste

Ik probeerde te glimlachen

En herstel haar vertrouwen

Ik zei maak je geen zorgen

Jean François zal je herkennen

Ik praat vaak met hem over zijn vader

De deur gaat open naar vrijheid

Zelfs de regen verandert er niets aan

Het is zonnig vanmorgen

Hij bracht vier seizoenen door

tussen de muren van een gevangenis

Ik wachtte op hem Manuel

Vandaag komt het terug naar mij

Ik wacht op hem bij de laatste trein

Wie brengt me terug Manuel

Ik snij bloemen vanmorgen

Ik deed de satijnen jurk weer aan

omdat hij degene is die hij het liefste heeft

Hier komt hij thuis

Ik, ik zal geloven dat hij het volhoudt

Vanavond eet ik met

Handleiding.