Ma vie je la chante - Dalida

Ma vie je la chante

C’est une romance que je recommence

Un peu chaque matin

Ma vie je la chante

Debout sur les planches sous la lumière blanche

Des soleils fabriqués

La route qui mène

Au fond de soi même de joie et de peine

Est toujours tracée

Je tourne la page

Pour d 'autre voyages je plie les bagages

De mes souvenirs

Chaque ride à mon coeur

Est une belle fleur d’amour

Une amère conquête

Un ancien mal de tête d’un rêve déçu

Une vie partagée et vécue

Entre des gens

Qui s’aiment et se tuent

Combien j’en ai connu à chacun son histoire

Des histoires qui font parties de moi

Ma vie je la chante

Je suis à mi chemin

Qui m'écoute me croit

Qui n’y croit pas s’en va Mes nuits je les donnent

à ceux qui m'étonnent Le ciel me pardonne

Je ne sais pas tricher

Et voici les hommes

Qui m’ont laissé faire l’amour et la guerre

Pour mieux la gagner

Ma vie je la chante

Parfois je l’invente sur les chemins sombres

De l'éternité

Chaque ride à mon coeur

Est une belle fleur d’amour

Un roman, une histoire De défaite et de gloire de vérité

En mon âme chaque ride retient des années de silence et de larmes

De paroles et de rires De bonheurs et de drames

De colores insensées malgré moi

Chaque ride à mon coeur

Est une belle fleur d 'amour

A mon front j’ai gravé des médailles

Des blessures au visage et à âme

Comme autant de bataille pour l’amour de l’amour

Pour l’amour de la vie avec toi

Je n’ai pas de regrets

Cette vie elle me plaît comme elle est.

Mijn leven, ik zing het

Het is een romance die ik opnieuw begin

Elke ochtend een beetje

Mijn leven, ik zing het

Staande op de planken onder het witte licht

Gefabriceerde zonnen

De weg die leidt

Diep van binnen van vreugde en verdriet

Wordt altijd getraceerd

Ik sla de pagina om

Voor andere reizen ben ik aan het inpakken

Van mijn herinneringen

Elke rimpel in mijn hart

Is een mooie bloem van liefde

Een bittere verovering

Een oude hoofdpijn uit een teleurgestelde droom

Een leven gedeeld en geleefd

tussen mensen

Die van elkaar houden en elkaar vermoorden

Hoeveel weet ik van ieder zijn eigen verhaal

Verhalen die bij mij horen

Mijn leven, ik zing het

ik ben op de helft

Wie naar mij luistert, gelooft mij

Wie er niet in gelooft verlaat Mijn nachten Ik geef ze weg

aan degenen die mij verbazen, de hemel vergeef me

Ik weet niet hoe ik vals moet spelen

En daar komen de mannen

Wie liet me de liefde bedrijven en oorlog voeren?

Hoe beter om het te verdienen

Mijn leven, ik zing het

Soms verzin ik het op de donkere paden

van de eeuwigheid

Elke rimpel in mijn hart

Is een mooie bloem van liefde

Een roman, een verhaal van nederlaag en glorie van de waarheid

In mijn ziel bevat elke rimpel jaren van stilte en tranen

Van woorden en gelach Van geluk en drama

Krankzinnige kleuren ondanks mezelf

Elke rimpel in mijn hart

Is een mooie bloem van liefde

Op mijn voorhoofd heb ik medailles gegraveerd

Wonden aan gezicht en ziel

Zoals zoveel strijd omwille van de liefde

Voor de liefde van het leven met jou

ik heb geen spijt

Ik hou van dit leven zoals het is.