He Must Have Been Eighteen - Dalida

I think he must have been eighteen, he was as fragile as a dream

Strong as a man

Seeing the summer in his eyes, I left my autumns as it flies

Like grey of silence

I added make-up to my face as if to color some disgrace

I saw him smiling

Rainbows and colors of the spring, I would have given anything

To win his loving

I think he must have been eighteen, a movie star or any screen

It makes him careless

He never said a word of love, he thought that’s speaking about love

Was only worthless

And then as if a lie were new, he simply whispered «I want you

Let’s stay together»

We drifted slowly through the night, I never knew a love more right

Not since not ever

I think he must have been eighteen, it makes him vain and almost mean

He’s looking abusing

Without a word he slowly dressed, leaving me to my loneliness

My share of loosing

I could have try to make him mine, I let him go without a sign

My fake was lying

He said «I am not the kind you thought», love is for grown-ups after all

I felt like crying

I added make-up to my face as if to color some disgrace

I saw him smiling

I had forgotten in a dream that I was almost twice eighteen

Ik denk dat hij achttien moet zijn geweest, hij was zo kwetsbaar als een droom

Sterk als een man

Toen ik de zomer in zijn ogen zag, liet ik mijn herfst zoals het vliegt

Zoals grijs van stilte

Ik heb make-up op mijn gezicht gedaan alsof ik een of andere schande wilde kleuren

Ik zag hem lachen

Regenbogen en kleuren van de lente, ik zou alles hebben gegeven

Om zijn liefde te winnen

Ik denk dat hij achttien moet zijn geweest, een filmster of welk scherm dan ook

Het maakt hem onvoorzichtig

Hij zei nooit een woord van liefde, hij dacht dat dat over liefde sprak

Was alleen waardeloos

En alsof een leugen nieuw was, fluisterde hij gewoon: "Ik wil jou"

Laten we samen blijven"

We dreven langzaam door de nacht, ik heb nooit een liefde gekend die beter was

Niet sinds nooit meer

Ik denk dat hij achttien moet zijn geweest, het maakt hem ijdel en bijna gemeen

Hij ziet er beledigend uit

Zonder een woord kleedde hij zich langzaam aan en liet me aan mijn eenzaamheid over

Mijn deel van het verliezen

Ik had kunnen proberen om hem de mijne te maken, ik liet hem gaan zonder een teken

Mijn nep loog

Hij zei: "Ik ben niet het soort dat je dacht", liefde is tenslotte voor volwassenen

Ik had zin om te huilen

Ik heb make-up op mijn gezicht gedaan alsof ik een of andere schande wilde kleuren

Ik zag hem lachen

Ik was in een droom vergeten dat ik bijna twee keer achttien was