Chanter Les Voix - Dalida

Agenouille au pied du lit

Dans une chemise de draps

Juste au-dessous d’un crucifix

Dans une chemise de draps

Petite fille encore hier

Quand tout pleurait autour de moi

Je m’endormais dans mes prires

Et j’entendais chanter des voix

C’tait des voix trs ordinaires

Elle avaient meme un peu l’accent

L’accent des chansons de ma mre

C’tait des voix d’enfants

Mais des enfants bien ordinaires

Qui chantaient leurs chagrins d’enfant

Sur des violons bien ordinaire

C’tait des voix d’enfant

Je ne mens plus dans mes prire

Je ne fais plus le signe de croix

Mais comme si c’tait hier

J’entends toujours chanter mes voix

Ce sont des voix trs ordinaires

Elle ont gard un peu l’accent

L’accent des chansons de ma mre

Ce sont des voix d’enfants

Mais des enfants bien ordinaires

Qui chantaient leurs chagrins d’enfant

Sur des violons bien ordinaire

Ce sont des voix d’enfant

A l’heure o les amours trpassent

Quand l’avenir est derrire soi

C’est tout un rgiment qui passe

De chagrin et de feu de joie

C’tait des voix trs ordinaires

Elle avaient meme un peu l’accent

L’accent des chansons de ma mre

C’tait des voix d’enfants

Mais des enfants bien ordinaires

Qui chantaient leurs chagrins d’enfant

Sur des violons imaginaires

C’tait des voix d’enfant

Kniel aan het voeteneind van het bed

In een hemd van lakens

Net onder een kruisbeeld

In een hemd van lakens

Gisteren weer klein meisje

Toen alles om me heen huilde

Ik viel in slaap in mijn gebeden

En ik hoorde zingende stemmen

Het waren heel gewone stemmen

Ze had zelfs een klein accent

Het accent van de liedjes van mijn moeder

Het waren kinderstemmen

Maar heel gewone kinderen

Wie zong hun kinderlijk verdriet?

Op heel gewone violen

Het waren kinderstemmen

Ik lieg niet langer in mijn gebeden

Ik maak niet langer het teken van het kruis

Maar alsof het gisteren was

Ik hoor nog steeds mijn stemmen zingen

Dit zijn heel gewone stemmen

Ze hield het accent een beetje

Het accent van de liedjes van mijn moeder

Het zijn kinderstemmen

Maar heel gewone kinderen

Wie zong hun kinderlijk verdriet?

Op heel gewone violen

Het zijn kinderstemmen

In een tijd waarin liefdes voorbijgaan

Als de toekomst achter je ligt

Het is een heel regiment dat voorbijgaat

Van verdriet en vreugdevuur

Het waren heel gewone stemmen

Ze had zelfs een klein accent

Het accent van de liedjes van mijn moeder

Het waren kinderstemmen

Maar heel gewone kinderen

Wie zong hun kinderlijk verdriet?

Op denkbeeldige violen

Het waren kinderstemmen