Décembre en été - Da Silva, François Breut

Il n’y a pas d’ombre, pas d’ombre tout est claire

Aucun endroit o se fondre, je sombre tous semble si claire

A bout de bras contre le vent, je ne tiendrai pas

Dans la lumire devant le miroir, je tombe et voil.

C’est comme la fin d’une crise, comme lorsque l’on renonce

Et que les temps si on cesse

Comme il est doux que tout s’apaise comme il est doux qu’il ne termine jamais

Tu sombres en t On est revenu des longues promenades, ton visage est radieux

On a dcid qu’on ne nous reverrai pas de si tt

Tout est termin, je.

Tu le sais.

On viendra certainement nous chercher

Il ne nous trouverons pas et aprs

C’est comme la fin d’une crise, comme lorsque l’on renonce

Et que les temps si on cesse

Comme il est doux que tout s’apaise comme il est doux qu’il ne termine jamais

Dcembre en t.

Er is geen schaduw, geen schaduw alles is duidelijk

Geen plek om op te gaan, ik zink weg, alles lijkt zo duidelijk

Op armlengte tegen de wind in, hou ik het niet vol

In het licht voor de spiegel val ik en voila.

Het is als het einde van een crisis, zoals wanneer je opgeeft

En dat de tijden als we stoppen

Hoe zoet kalmeert het allemaal, hoe zoet houdt het nooit op

Je bent donker in de zomer. We kwamen terug van lange wandelingen, je gezicht straalt

We hebben besloten dat we elkaar niet snel meer zullen zien

Het is allemaal voorbij, ik.

Je weet wel.

We worden zeker opgehaald

Hij zal ons niet vinden en daarna

Het is als het einde van een crisis, zoals wanneer je opgeeft

En dat de tijden als we stoppen

Hoe zoet kalmeert het allemaal, hoe zoet houdt het nooit op

December in de zomer.