Rien n'a vraiment changé - Da Silva

Tu te souviens comme t'étais belle

Si belle les jours d'été

Tu te souviens de la tonelle et du gout du pécher

Et chaque jour tu reviens dérrière la fenêtre

La lumière des jardins …

Rien n’a vraiment changé

Tu te souviens de ces paroles

De tout ce qu’il disait

Tu te souviens d’vos espérance après le long baiser

Que la roue cette fois ne tournerait pas

Les promesses après l’amour ne tiennent pas

Tu te souviens comme t'étais belle

Si belle les nuits d'été

Tu te souviens sous le lampion

Au bal comme tu dansais

Et chaque nuit tu reviens dérrière la fenêtre

Emprunte à jamais des vestiges du passé

Tu te souviens des contres jours, des contres amour

Tu te souviens des mots si lourds

Et du pauvre crétin qui jurait pour toujours entre tes reins

Les promesses après l’amour ne tiennent pas

Tu te souviens comme t'étais belle

Si belle les jours d'été

Tu te souviens de la tonelle et du gout du pécher

Et chaque jour tu reviens dérrière la fenêtre

La lumière des jardins …

Rien n’a vraiment changé…(bis)

Weet je nog hoe mooi je was

Zo mooi op zomerse dagen

U herinnert zich het prieel en de smaak van de zonde

En elke dag kom je terug achter het raam

Het licht van de tuinen...

Niets is echt veranderd

Herinner je je die woorden nog

Van alles wat hij zei

Je herinnert je je hoop na de lange kus

Dat het wiel deze keer niet zou draaien

Beloften na liefde komen niet na

Weet je nog hoe mooi je was

Zo mooi op zomeravonden

Weet je nog onder de lantaarn

Naar het bal terwijl je danste

En elke avond kom je terug achter het raam

Forever leent overblijfselen uit het verleden

Je herinnert je de tegendagen, de tegenliefde

Je herinnert je de woorden zo zwaar

En de arme idioot die voor altijd tussen je lendenen zwoer

Beloften na liefde komen niet na

Weet je nog hoe mooi je was

Zo mooi op zomerse dagen

U herinnert zich het prieel en de smaak van de zonde

En elke dag kom je terug achter het raam

Het licht van de tuinen...

Niets is echt veranderd...(bis)