I Remember - Cyrille Aimée

I remember sky

It was blue as ink

Or at least I think I remember sky

I remember snow

Soft as feathers, sharp as thumb tacks coming down like lint

And it made you squint when the wind would blow

And ice like vinyl on the streets

Cold as silver, white as sheets

Rain like strings and changing things like leaves

I remember leaves

Green as spearmint, crisp as paper

I remember trees

Bare as coat racks, spread like broken umbrellas

And parks and bridges, ponds and zoos

Ruddy faces, muddy shoes

And nights and noise and bees and boys

And days

I remember days

Or at least I try

But as years go by, they’re a sort of haze

And the bluest ink isn’t really sky

And at times I think I would gladly die

For a day of sky

Sky, sky, sky

Ik herinner me lucht

Het was zo blauw als inkt

Of tenminste, ik denk dat ik me lucht herinner

Ik herinner me sneeuw

Zacht als veren, scherp als duimnagels die naar beneden komen als pluisjes

En het deed je turen als de wind zou waaien

En ijs als vinyl op straat

Koud als zilver, wit als lakens

Regen als snaren en dingen veranderen zoals bladeren

Ik herinner me bladeren

Groen als munt, knapperig als papier

Ik herinner me bomen

Naakt als kapstokken, uitgespreid als kapotte paraplu's

En parken en bruggen, vijvers en dierentuinen

Blozende gezichten, modderige schoenen

En nachten en lawaai en bijen en jongens

en dagen

Ik herinner me dagen

Of ik probeer het tenminste

Maar naarmate de jaren verstrijken, zijn ze een soort waas

En de blauwste inkt is niet echt lucht

En soms denk ik dat ik graag zou sterven

Voor een dag van lucht

Lucht, lucht, lucht