Fairytales Tell Tales - Cursive

Let’s pretend we’re not needy

Let’s pretend our hearts still beat

Let’s pretend we fall in love tonight

Clumsy enough to fall for anything

We’ll stumble on our words

We’ll spill our guts on creaking bar stools

Below the neon blue

Low lives hiding in dives there’s no feeling in drinking sleeping with strangers

Ghosts passing through bedrooms unaware

A faint reflection on the barbacks mirror

A face I never knew whispering

Please don’t be a stranger to me.

Who are you if you’re alone?

You’re no good at pretending

All my plays have tragic endings

You wish I was a fairy tale

This frog will never change anything

Just pretend that you’re in love

That scolding sun is bound to come up eventually

So who is it that whispers in your ear

A haunting voice blows in through the window

There’s no feeling floating over beds

A needy pleading apparition

Crying 'who am I if I am alone?

I hardly exist at all

Let’s pretend that we don’t need anything anymore from anyone

I don’t want to feel anything anymore let’s just pretend

We’ll live happily ever after

Laten we doen alsof we niet behoeftig zijn

Laten we doen alsof ons hart nog steeds klopt

Laten we doen alsof we verliefd worden vanavond

Onhandig genoeg om ergens voor te vallen

We struikelen over onze woorden

We morsen ons lef op krakende barkrukken

Onder het neonblauw

Lage levens verstopt in duiken, het heeft geen zin om te drinken met vreemden slapen

Geesten die onbewust door slaapkamers gaan

Een vage reflectie op de barbacks-spiegel

Een gezicht dat ik nooit fluisterde

Wees alsjeblieft geen vreemde voor me.

Wie ben je als je alleen bent?

Je bent niet goed in doen alsof

Al mijn toneelstukken hebben een tragisch einde

Je zou willen dat ik een sprookje was

Deze kikker zal nooit iets veranderen

Doe net alsof je verliefd bent

Die brandende zon zal uiteindelijk zeker opkomen

Dus wie is het die in je oor fluistert?

Een spookachtige stem waait door het raam naar binnen

Er is geen gevoel dat je over bedden zweeft

Een behoeftige smekende verschijning

Huilen 'wie ben ik als ik alleen ben?

Ik besta nauwelijks

Laten we doen alsof we van niemand meer iets nodig hebben

Ik wil niets meer voelen, laten we doen alsof

We leven nog lang en gelukkig