This House Alive - Cursive

There are voices in the attic

Wispy whispers past the cabinets

Filled with tawny photographs

I am stolid, I am steadfast

Where there’s panic, lingers relapse

Oh, no;

those breakdown days are done

This house alive

I can hear the floorboards breathe

Creak, creak

Are these angels come to take me?

If so, I’ll wave my white flag willingly

I have shed my snake-skinned past

Clustered flies hinder the windows

For every angel there’s a devil

Oh no, make these voices go away

I was a God-fearing boy

Sure, I stumbled more than once

But so did his begotten son

An orphan, thrown out to the wolves

Not prodigal, far worse

I was hustled, I was scorned

Made a criminal…

But I stand here reformed

There are voices in the dead of night

A child screaming, «I am Gemini!»

Oh, what are you, and why?

Are you specter?

Are you spirit?

Am I lucid, am I losing it?

Oh no, this macabre facade

These walls, paper thin

Er zijn stemmen op de zolder

Piekerig fluistert langs de kasten

Gevuld met getaande foto's

Ik ben standvastig, ik ben standvastig

Waar paniek is, blijft terugval hangen

Oh nee;

die pechdagen zijn voorbij

Dit huis leeft

Ik hoor de vloerplaten ademen

Kraken, kraken

Zijn deze engelen gekomen om mij te nemen?

Zo ja, dan zwaai ik graag met mijn witte vlag

Ik heb mijn slangenhuidverleden afgeworpen

Geclusterde vliegen belemmeren de ramen

Voor elke engel is er een duivel

Oh nee, laat deze stemmen verdwijnen

Ik was een godvrezende jongen

Natuurlijk, ik ben meer dan eens gestruikeld

Maar dat deed zijn verwekte zoon ook

Een wees, voor de wolven gegooid

Niet verloren, veel erger

Ik werd belazerd, ik werd geminacht

Een crimineel gemaakt...

Maar ik sta hier hervormd

Er zijn stemmen in het holst van de nacht

Een kind dat schreeuwt: "Ik ben Tweelingen!"

Oh, wat ben je, en waarom?

Ben jij een spook?

Ben je geest?

Ben ik helder, verlies ik het?

Oh nee, deze macabere façade

Deze muren, flinterdun