The Undead King - Crystal Eyes

There he stood before the black iron throne

Watching the dreadful creature of bone

On it’s fingers gleamed silver and gold

Fear battled greed, would his luck hold?

Long he stared at the fearsome dead king

Then he reached up for a golden ring

With flaring eye-sockets the king grabbed his hand

And spoke with a voice that was dry as sand:

«At last I’m awake, I’m finally free

The curse has been broken, shattered by thee

So, foolish mortal, thou dare to steal from me

For that thou shalt die, but undead thou’ll be

My servant for eternity»

«NO!!!»

Daar stond hij voor de zwarte ijzeren troon

Kijken naar het vreselijke wezen van bot

Op zijn vingers glinsterde zilver en goud

Angst vocht tegen hebzucht, zou zijn geluk standhouden?

Lang staarde hij naar de angstaanjagende dode koning

Toen reikte hij naar een gouden ring

Met uitlopende oogkas greep de koning zijn hand

En sprak met een stem die zo droog was als zand:

«Eindelijk ben ik wakker, ik ben eindelijk vrij

De vloek is verbroken, verbrijzeld door jou

Dus, dwaze sterveling, durf van mij te stelen

Daarvoor zul je sterven, maar ondood zul je zijn

Mijn dienaar voor de eeuwigheid»

"NEE!!!"