The Terror - Crystal Eyes

So you want to hear a tale, you say?

A true story from my younger days?

I’ll try to recall, so now listen well

As I tell you about this demon from Hell

Far to the north, into the barren Wastes we went, my companions and I

To a place where the lost stronghold of king Tharngrim was said to lie

After many a peril we found it, but a shadow hung over the place

We were told of a prophecy.

A demon returning one of these days

Shortly the keep was beset by a tide of Chaos, and we were pushed back

To the innermost hall, where we prepared a last stand for the final attack

Though we had fought hard and well our hopes were dead and gone

For we all knew that the worst was yet to come

So there we stood in silence and stark fear, awaiting our fate

Then the silence ended as a tremendous force shattered the last gate

Ablaze in the darkness of the smashed gate was a pair of eyes.

Like burning coal

It was violence incarnate, terrifying beyond comprehension to behold

Then it spoke with a roaring voice, and eyes shining brightly with insane

bloodthirst

«I've come back, just as I promised.

Well, little dwarfs, who wants to die

first?»

Like a blood soaked god it came, truly the terror of its name

For the blood and souls it came, for an old debt to be claimed

As the prophecy foretold the foul demon returned

And the noble king Tharngrim painfully learned

That yesterdays glory can be turned into tomorrows doom

When he faced the Terror down in the mountain’s gloom

Its axe rose and fell in great bloody arcs, turning the floor into a red lake

As it ploughed through the dwarf host and left a crimson ruin in its wake

And despite the sentinel’s determination to protect their king

I witnessed the prophecy come true as the king was slain by this vile thing

Well, the story has come to an end

I hope you have enjoyed the tale, my friend

But listen to me, and listen well

They do exist, these demons from Hell

So now be sure to remember, my son

That Chaos snare the unwary one

The unwary one

Dus je wilt een verhaal horen, zeg je?

Een waargebeurd verhaal uit mijn jonge jaren?

Ik zal proberen het me te herinneren, dus luister nu goed

Zoals ik je vertel over deze demon uit de hel

Ver naar het noorden, in de dorre woestenij gingen we, mijn metgezellen en ik

Naar een plaats waar het verloren bolwerk van koning Tharngrim zou liggen

Na veel gevaren hebben we het gevonden, maar er hing een schaduw over de plaats

Er werd ons verteld over een profetie.

Een dezer dagen keert een demon terug

Al snel werd de donjon geteisterd door een vloedgolf van chaos, en we werden teruggeduwd

Naar de binnenste hal, waar we een laatste tribune klaarmaakten voor de laatste aanval

Hoewel we hard en goed hadden gevochten, was onze hoop dood en vervlogen

Want we wisten allemaal dat het ergste nog moest komen

Dus daar stonden we in stilte en grote angst, in afwachting van ons lot

Toen eindigde de stilte toen een enorme kracht de laatste poort verbrijzelde

In de duisternis van de vernielde poort stond een paar ogen in vuur en vlam.

Zoals het verbranden van kolen

Het was geïncarneerd geweld, angstaanjagend onbegrijpelijk om te zien

Toen sprak het met een brullende stem en ogen straalden helder van krankzinnigheid

bloeddorst

«Ik ben teruggekomen, zoals ik had beloofd.

Nou, kleine dwergen, wie wil er nou dood?

eerst?"

Als een met bloed doordrenkte god kwam het, echt de verschrikking van zijn naam

Voor het bloed en de zielen kwam het, om een ​​oude schuld op te eisen

Zoals de profetie voorspelde, keerde de vuile demon terug

En de nobele koning Tharngrim leerde pijnlijk

Dat de glorie van gisteren kan worden omgezet in de ondergang van morgen

Toen hij de Terreur onder ogen zag in de somberheid van de berg

Zijn bijl ging op en neer in grote bloedige bogen en veranderde de vloer in een rood meer

Terwijl het door de dwerggastheer ploegde en een karmozijnrode ruïne in zijn kielzog achterliet

En ondanks de vastberadenheid van de schildwacht om hun koning te beschermen

Ik was getuige van de voorspelling die uitkwam toen de koning werd gedood door dit verachtelijke ding

Nou, het verhaal is tot een einde gekomen

Ik hoop dat je het verhaal leuk vond, mijn vriend

Maar luister naar me, en luister goed

Ze bestaan, deze demonen uit de hel

Dus onthoud nu goed, mijn zoon

Dat Chaos de onoplettende strikt

De onoplettende