Detritus (The One They Kept) - Cryptopsy

I am in the bathroom

Cowering, quivering, shaking

Within my stomach begins an eruption

I am surviving

The bluish liquid spills forth from my mouth the toxic cleanser

Tastes so fine perhaps I’ll have to make another

Windshield, washer, cocktail

Retracing the events which lead me here

To this psych ward I’m not convinced

But everyone is so confident

That I’m right where I belong

That bitch, that cunt, that whore

Did she think I’m idiot (yes, she did)

That I wouldn’t find out

A replacement, a clone of perfection

Had snuck in and took shape

A snake.

a fiend once friendly

How could that be faked?

My own flesh and blood repelled me

Altered and strangled

Cast me out

That’s when I picked up the knife

I shushed her quiet then stabbed her quickly 19 times

I kept my five-year-old son

My precious for last

The blade was slippery his sister’s blood was everywhere

I made quite the mess you see

That’s when it hit me

The realization of what I’ve done

Searching frantically I couldn’t locate the apparatus

To plant it straight into my heart, I began to panic

Then shaking, sobbing, I discovered my liquid hold

Rest eternal alongside my own

The father, daughter and the son

Never apart eternity all together

With none to oppose

I wish I were fucking dead

I should be fucking dead

I’m the monster

I’m the beast

I’m the one who killed his own

But yet somehow I am still free

Ik ben in de badkamer

Ineengedoken, trillend, trillend

In mijn maag begint een uitbarsting

Ik overleef

De blauwachtige vloeistof morst uit mijn mond de giftige reiniger

Smaakt zo goed, misschien moet ik er nog een maken

Voorruit, sproeier, cocktail

De gebeurtenissen nagaan die me hierheen hebben geleid

Voor deze psychiatrische afdeling ben ik niet overtuigd

Maar iedereen is zo zelfverzekerd

Dat ik precies ben waar ik thuishoor

Die teef, die kut, die hoer

Dacht ze dat ik idioot was (ja, dat deed ze)

Dat ik er niet achter zou komen

Een vervanging, een kloon van perfectie

Was binnengeslopen en kreeg vorm

Een slang.

een duivel ooit vriendelijk

Hoe kan dat nep zijn?

Mijn eigen vlees en bloed stootten me af

Veranderd en gewurgd

Werp me uit

Toen pakte ik het mes

Ik heb haar tot zwijgen gebracht en heb haar toen snel 19 keer gestoken

Ik hield mijn vijfjarige zoon

Mijn dierbare voor het laatst

Het mes was glad, het bloed van zijn zus was overal

Ik heb nogal wat rommel gemaakt zie je

Toen raakte het me

De realisatie van wat ik heb gedaan

Verwoed zoekend kon ik het apparaat niet vinden

Om het recht in mijn hart te planten, begon ik in paniek te raken

Toen, trillend, snikkend, ontdekte ik mijn vloeibare hold

Rust eeuwig naast de mijne

De vader, dochter en de zoon

Nooit uit elkaar eeuwigheid allemaal samen

Met niemand om zich tegen te verzetten

Ik wou dat ik verdomd dood was

Ik zou verdomme dood moeten zijn

Ik ben het monster

ik ben het beest

Ik ben degene die de zijne heeft vermoord

Maar toch ben ik op de een of andere manier nog steeds vrij