Well and Spring - Crying

Legend has it: if you drink from the well

You will return, but

It’s hard to tell

She had found herself drinking from it twice --

One time at noon

The rest at night

Enter the spring: your soul remains

Bubbling and stuck in-between

To interrupt a clotting wound

And cut to a fever dream

Part of me wanted to spit

So I’d become a part of it

And this time, I wouldn’t long

The spring would pine for me instead

When we built, a map upon the bed

The ten of cups had nodded to

A door I’ve since been looking for again

Museum, the bending path

Every e-mail, every text --

Places to go to catch her breath

And relive the evidence

«Close every one, lest you should spend

Your whole life searching for them,»

So, said the angel to the child

Who, divided, broke the knife

De legende gaat: als je uit de bron drinkt

Je komt terug, maar

Het is moeilijk in te schatten

Ze had er twee keer van gedronken --

Een keer om 12.00 uur

De rest 's nachts

Ga de lente in: je ziel blijft

Tussendoor borrelen en vast komen te zitten

Een stollingswond onderbreken

En snijd in een koortsdroom

Een deel van mij wilde spugen

Dus ik zou er een deel van worden

En deze keer zou ik niet lang wachten

De lente zou in plaats daarvan naar mij smachten

Toen we bouwden, een kaart op het bed

De tien kopjes hadden geknikt naar

Een deur waar ik sindsdien weer naar op zoek ben

Museum, het bochtige pad

Elke e-mail, elke tekst --

Plekken om naar toe te gaan om op adem te komen

En herbeleef het bewijs

"Sluit ze allemaal, anders zou je geld uitgeven"

Je hele leven op zoek naar hen,»

Dus, zei de engel tegen het kind:

Wie, verdeeld, brak het mes?