Premonitory Dream - Crying

Spit in the water, not sure why

My feet are sweating as this neck cranes

Downward, in search of where I went

Tried to leave a piece of me there in case I forget

From the dark it appeared

A splendid mystery, oh, it drew me near

Towards a path far from home

And I knew I had to go forth alone

Deep in the heart of this lone bridge

A sudden terror overtook me

Continue blindly or turn back

At risk of burdening the wood and rope I’d already passed?

Somehow I fought

Back against uncertainty

The harsh bite of jealousy

Prayers she had sent for me

To embark upon

Something they had never done

Out of fear

Fear of pain

But keeping static felt exactly the same

From underneath, the dark waves riled

After a wind blew by, removing

A pair of glasses from my face

And it occurred to me it wasn’t worth just staying in place

In het water spugen, ik weet niet waarom

Mijn voeten zweten terwijl deze nek kronkelt

Neerwaarts, op zoek naar waar ik heen ging

Ik heb geprobeerd een stukje van mij daar achter te laten voor het geval ik het vergeet

Vanuit het donker verscheen het

Een prachtig mysterie, oh, het bracht me dichterbij

Op weg naar een pad ver van huis

En ik wist dat ik alleen verder moest gaan

Diep in het hart van deze eenzame brug

Een plotselinge schrik overviel me

Blindelings doorgaan of teruggaan

Met het risico het hout en touw te belasten dat ik al was gepasseerd?

Op de een of andere manier heb ik gevochten

Terug tegen onzekerheid

De harde beet van jaloezie

Gebeden die ze voor mij had gestuurd

Aan de slag

Iets wat ze nog nooit hadden gedaan

Door angst

Angst voor pijn

Maar statisch blijven voelde precies hetzelfde

Van onderaf raasden de donkere golven

Nadat er een wind voorbij waaide, verwijderen

Een bril van mijn gezicht

En het viel me op dat het niet de moeite waard was om gewoon op zijn plaats te blijven