Wretched - Crisis

I’m so cold.

nothing on the inside

So burn me

So cold.

no one to hold

So burn this body

I’m not feeling anymore

Chilling, now I’m turning to stone

So burn this wretched body

Angel ambrace this disheveled wretch

I am the thief who hides the light beneath the filth of burning fingers

Smothered under not quite drowning reaching over, not quite living

This is the gravedigger who throws his own body

Beneath the shit you tread carry me there

Regret the life tarry onward running away calloused

These ribs hold no more than hollowness — a hole dug as my grave

Though I’m buried insode my head

Already dead to your touch, to your light

Your eyes march forward with condemnation…

Feel this solitude

Burn with me

Ik heb het zo koud.

niets aan de binnenkant

Dus verbrand me

Zo koud.

niemand om vast te houden

Dus verbrand dit lichaam

Ik voel me niet meer

Chillen, nu verander ik in steen

Dus verbrand dit ellendige lichaam

Engel omarmt deze slordige stakker

Ik ben de dief die het licht verbergt onder het vuil van brandende vingers

Gesmoord onder niet helemaal verdrinkend, reikend, niet helemaal levend

Dit is de doodgraver die zijn eigen lichaam gooit

Onder de stront die je betreedt, draag me daarheen

Spijt van het leven wacht verder en eeltig wegrennen

Deze ribben bevatten niet meer dan holheid - een gat gegraven als mijn graf

Hoewel ik begraven ben in mijn hoofd

Al dood voor je aanraking, voor je licht

Je ogen marcheren vooruit met veroordeling...

Voel deze eenzaamheid

Brand met mij