Corpus Apocalypse - Crisis

I’m on the move again through fire and ash.

I’ll burn

Myself down, then be born again.

I remember the

Coldness of being alive.

I want you to feel my burning

Death.

it’s COLD raw head and bloody bones COLD

When the chaos comes COLD being lost in this skin

Feels like i’m coming home to death.

Feels like i’m in

A fleshy coffin.

Feels like i’m coming home to death

Stuck in this skin I am trapped in a prison… this is

The pulse of a body rejecting itself.

Revolutionized

Overthrown from the inside out.

There’s a burning

Heat traveling thru me.

Shivers up my spine like a

Fevered serpentine.

I’m high… I’m high… Feels like

I’m coming home to death.

Feels like i’m in a fleshy

Coffin.

Feels like i’m coming home to death.

Stuck in

This skin I am trapped in a prison.

Force to shed my

Skin, i’ll peel away till there’s blood and vein and

Ruptured skin.

So low beneath the sky, Buried within

Myself, Underneath A silent disease that kills the life

In me.

Alive, it buries me.

Again and again, I pick

Up my pieces into one.

I wash my wounds clean with

My own blood.

Feels like i’m coming home to death

Feels like i’m in a fleshy coffin.

Feels like i’m coming

Home to death.

Stuck in this skin, I’m becoming

Ik ben weer onderweg door vuur en as.

ik zal branden

Mezelf naar beneden, dan opnieuw geboren worden.

Ik herinner me de

Koud om te leven.

Ik wil dat je mijn branden voelt

Dood.

het is KOUD rauw hoofd en bloederige botten KOUD

Wanneer de chaos komt KOUD verloren gaan in deze huid

Het voelt alsof ik dood thuiskom.

Voelt alsof ik erbij ben

Een vlezige kist.

Het voelt alsof ik dood thuiskom

Vast in deze huid zit ik gevangen in een gevangenis... dit is

De hartslag van een lichaam dat zichzelf afwijst.

Revolutionair

Van binnenuit omvergeworpen.

Er brandt

Warmte die door me heen gaat.

De rillingen lopen over mijn rug als een

Koorts serpentijn.

Ik ben high... ik ben high... Voelt als

Ik kom dood thuis.

Het voelt alsof ik een vlezige ben

Lijkkist.

Het voelt alsof ik dood thuiskom.

Vast in

Met deze huid zit ik gevangen in een gevangenis.

Forceer mijn

Huid, ik zal weg pellen tot er bloed en ader is en

Gescheurde huid.

Zo laag onder de hemel, van binnen begraven

Myself, Underneath Een stille ziekte die het leven doodt

In mij.

Levend, het begraaft me.

Keer op keer kies ik

Maak van mijn stukken één.

Ik was mijn wonden schoon met

Mijn eigen bloed.

Het voelt alsof ik dood thuiskom

Het voelt alsof ik in een vlezige kist zit.

Het voelt alsof ik kom

Thuis tot de dood.

Vast in deze huid, ik word