Путь - Crazy House

Словно в полете, я сижу на балконе

Пишу эту песню, не зная зачем

И есть только время одной сигареты

А что будет дальше, подъём или смерть

Сижу на балконе, смотрю в небо

Перо еле пишет - не хочет писать

Вот ночь на подходе, а денег-то нету

И нету желанья ложиться мне спать

Мне надо задать себе много вопросов

Спросить, что я сделал, когда и зачем

Мне надо подумать, но хочется выпить

Да, хочется выпить, к тому же есть с кем

Но, а пока мы живём только нашей мечтой

Но, а пока мы живём, веря в нашу мечту

И мы пройдём, донеся её до конца

И над ней взойдёт вечная звезда

Но, а пока... но, а пока...

Но, а пока... но, а пока...

И мы пройдём... мы пройдём...

И взойдёт звезда...

Но, а пока... но, а пока...

Но, а пока... но, а пока...

И мы пройдём этот путь...

И взойдёт звезда...

Не спорю, я грешен и зад мой замаран

И что же с того, ведь я человек

Пускай я когда-то я был виноватым

Я каюсь за всё - вот вам мой ответ

Но жизнь, чёрт возьми, тоже ставит занозы

Бывает, что трудно встать и идти

Но если упал - то тебя засосало

И дальше тогда ты не сможешь идти

А если ты выдержал - встав на колени

То ты не сломался, знать быть впереди

Пускай будет трудно, дорога кривая

Но надо идти по зову мечты

Но, а пока мы живём только нашей мечтой

Но, а пока мы живём, веря в нашу мечту

И мы пройдём, донеся её до конца

И над ней взойдёт вечная звезда

Но, а пока... но, а пока...

Но, а пока... но, а пока...

И мы пройдём... мы пройдём...

И взойдёт звезда...

Но, а пока... но, а пока...

Но, а пока... но, а пока...

И мы пройдём этот путь...

И взойдёт звезда...

Братан, помоги дописать эту песню

Я знаю, ты сможешь её дописать

Остался лишь пепел одной сигареты

И нету желанья ложиться нам спать

Ведь наша дорога идёт прямо в небо

Ведь нам суждено пройти этот путь

Ведь надо идти, ломая их стены

Не слушая бред за спиной у себя

От неба возьмём мы силу свободы

И мы пронесём его до конца

Als in de vlucht zit ik op het balkon

Ik schrijf dit nummer zonder te weten waarom

En er is maar één sigarettentijd

En wat er daarna zal gebeuren, opkomst of dood?

Zittend op het balkon, kijkend naar de lucht

De pen schrijft nauwelijks - wil niet schrijven

Hier is de nacht onderweg, maar er is geen geld

En ik wil niet naar bed

Ik moet mezelf veel vragen stellen

Vraag wat ik deed, wanneer en waarom

Ik moet nadenken, maar ik wil drinken

Ja, ik wil drinken, bovendien heb ik iemand om mee te eten

Maar voor nu leven we alleen onze droom

Maar voor nu leven we, gelovend in onze droom

En we zullen slagen en het tot een einde brengen

En een eeuwige ster zal erboven uitstijgen

Maar, voor nu... maar, voor nu...

Maar, voor nu... maar, voor nu...

En we komen er wel door... we komen er wel door...

En een ster zal rijzen...

Maar, voor nu... maar, voor nu...

Maar, voor nu... maar, voor nu...

En we zullen dit pad bewandelen...

En een ster zal rijzen...

Ik maak geen ruzie, ik ben een zondaar en mijn kont is vies

En dus wat, want ik ben een man

Laat me eens was ik schuldig

Ik heb berouw over alles - hier is mijn antwoord

Maar het leven, verdomme, legt ook splinters

Soms is het moeilijk om op te staan ​​en te gaan

Maar als je viel, werd je gezogen

En dan kun je niet verder

En als je het hebt overleefd - knielend

Dan ben je niet gebroken, weet dat je voorop loopt

Laat het moeilijk zijn, de weg is krom

Maar je moet de roep van een droom volgen

Maar voor nu leven we alleen onze droom

Maar voor nu leven we, gelovend in onze droom

En we zullen slagen en het tot een einde brengen

En een eeuwige ster zal erboven uitstijgen

Maar, voor nu... maar, voor nu...

Maar, voor nu... maar, voor nu...

En we komen er wel door... we komen er wel door...

En een ster zal rijzen...

Maar, voor nu... maar, voor nu...

Maar, voor nu... maar, voor nu...

En we zullen dit pad bewandelen...

En een ster zal rijzen...

Bro, help me dit nummer af te maken

Ik weet dat je het kunt afmaken

Alleen de as van één sigaret blijft over

En we hebben geen zin om naar bed te gaan

Omdat onze weg rechtstreeks naar de hemel gaat

Omdat we voorbestemd zijn om dit pad te bewandelen

Je moet tenslotte gaan, door hun muren te breken

Niet luisteren naar de onzin achter je rug om

Vanuit de lucht nemen we de kracht van vrijheid

En we zullen het tot het einde dragen