Desire Lines - Crazy Arm

Up at the windows

Of unseen wards

Traffic control behind

Mind control ahead

Some people take my breath away

Some people leave me cold

Neon lights go on

We’re all cruising along

The belts and the buckles, the scars on our knuckles

The tears and the battles that strengthen our shackles

The friends and the traitors, the solemn tailgaters

The tired fell-runners who train through the summer

You hit and you hope

Along desire lines

You hit and you hope

This is your last chance

The sea-bed monsters who wander amongst us

The anxious note-writers, night-frighters, nail-biters

If they lay down more speed ramps we’ll take to the seas

If they put up more barbed wire we’ll just learn to fly

If they cut down more trees we’ll go underground

If they snuff out more lives, oh Lord, I don’t know where to run

The terrain is looking rough

And littered with trash

While you’re upstairs sleeping it off

She’s being turned over by a long-distance lover

The cotton-eyed snipers, the jail-bait juicers

The princes of thieves and the nurses of bruises

The warts on our fingers, the throats of our singers

The mystery jets and the truth that they bring us

The smiles of the cynics, the self-absorbed mimics

The rest of the people who don’t know their limits

The boots and the laces, the hooks in our faces

The best of the fighters, the worst of the useless

Boven bij de ramen

Van onzichtbare afdelingen

Verkeersregelaar achter

Mindcontrol voorop

Sommige mensen zijn adembenemend

Sommige mensen laten me koud

Neonlichten gaan aan

We varen allemaal mee

De riemen en de gespen, de littekens op onze knokkels

De tranen en de gevechten die onze boeien versterken

De vrienden en de verraders, de plechtige bumperklevers

De vermoeide vallopers die de zomer doortrainen

Je slaat en je hoopt

Langs wenslijnen

Je slaat en je hoopt

Dit is je laatste kans

De zeebodemmonsters die onder ons ronddwalen

De angstige notitieschrijvers, nachtangsten, nagelbijters

Als ze meer snelheidsdrempels neerleggen, gaan we de zee op

Als ze meer prikkeldraad ophangen, leren we gewoon vliegen

Als ze meer bomen kappen, gaan we ondergronds

Als ze meer levens vernietigen, oh Heer, ik weet niet waar ik heen moet rennen

Het terrein ziet er ruig uit

En bezaaid met afval

Terwijl je boven slaapt, is het uit

Ze wordt overgedragen door een langeafstandsminnaar

De sluipschutters met katoenen ogen, de juicers uit de gevangenis

De prinsen van dieven en de verpleegsters van blauwe plekken

De wratten op onze vingers, de kelen van onze zangers

De mysterieuze vliegtuigen en de waarheid die ze ons brengen

De glimlach van de cynici, de egocentrische mimiek

De rest van de mensen die hun grenzen niet kennen

De laarzen en de veters, de haken in ons gezicht

De beste van de vechters, de slechtste van de nutteloze