Living on the Memories - Craig Morgan

You’re there every morning when I wake up

I see you smiling through the steam of my coffee cup

You haven’t changed a single thing

You’re the beautiful that never fades

Like the sun shining through the window in my eyes today

Oh, but it feels like rain

Another day living on the memories

Another night sipping on the misery mixed with whiskey

'Cause you and me didn’t make it

I did my best to fake it

Pretending it ain’t killing me

But it’s killing me

Living on the memories

I can’t get the taste of honeysuckle off my lips

I can’t slave through the night 'cause this bed’s so big

In every room, on every wall

You’re everywhere but not there at all

Every time the phone rings, I still hope it’s you

Oh, but I will get through

Another day living on the memories

Another night sipping on the misery mixed with whiskey

'Cause you and me didn’t make it

I do my best to fake it

Pretending it ain’t killing me

But it’s killing me

Living on the memories

Another day living on the memories

Another night sipping on the misery mixed with whiskey

'Cause you and me didn’t make it

I do my best to fake it

Pretending it ain’t killing me

But it’s killing me

Living on the memories

Yeah, living on the memories

You’re there every morning when I wake up

I see you smiling through the steam of my coffee cup…

Je bent er elke ochtend als ik wakker word

Ik zie je glimlachen door de stoom van mijn koffiekopje

Je hebt niets veranderd

Jij bent de mooie die nooit vervaagt

Zoals de zon die vandaag door het raam in mijn ogen schijnt

Oh, maar het voelt als regen

Weer een dag leven van de herinneringen

Nog een nacht nippen aan de ellende vermengd met whisky

Omdat jij en ik het niet hebben gehaald

Ik heb mijn best gedaan om het te faken

Doen alsof het me niet doodt

Maar het maakt me kapot

Leven op de herinneringen

Ik krijg de smaak van kamperfoelie niet van mijn lippen

Ik kan de nacht niet doorkomen, want dit bed is zo groot

In elke kamer, op elke muur

Je bent overal, maar helemaal niet

Elke keer dat de telefoon gaat, hoop ik nog steeds dat jij het bent

Oh, maar ik kom er wel door

Weer een dag leven van de herinneringen

Nog een nacht nippen aan de ellende vermengd met whisky

Omdat jij en ik het niet hebben gehaald

Ik doe mijn best om het te faken

Doen alsof het me niet doodt

Maar het maakt me kapot

Leven op de herinneringen

Weer een dag leven van de herinneringen

Nog een nacht nippen aan de ellende vermengd met whisky

Omdat jij en ik het niet hebben gehaald

Ik doe mijn best om het te faken

Doen alsof het me niet doodt

Maar het maakt me kapot

Leven op de herinneringen

Ja, leven van de herinneringen

Je bent er elke ochtend als ik wakker word

Ik zie je glimlachen door de stoom van mijn koffiekopje...