Vor der Schlacht - Coronatus

Der Tag bricht an, es ist neblig und naß und kalt

Tau auf dem Schild, die Klinge tropft naß

So viel Trauer in unserem Volke

Gehofft, doch verloren, nun ist es zu spät

Heut ist der Tag an dem wir untergehen

Aber wir werden kämpfen, nicht still in der Nacht vergehn

Wir werden nicht weichen, noch werden wir fliehn

Der letzte Gang nach Valhall, zu den Ahnen hin

Der Himmel dräunt, es weht wild in den Wipfeln

So schwarz sind die Wolken, und dumpf rauscht der Wald

Wir brechen auf, dort hinauf zu den Hügeln

Hinauf zu dem Ort von dem niemand kehrt heim

Heut ist der Tag an dem wir untergehen

Aber wir werden kämpfen, nicht still in der Nacht vergehn

Wir werden nicht weichen, noch werden wir fliehn

Der letzte Gang nach Valhall, zu den Ahnen hin

Dort unten stehn sie, die Lanzen im Anschlag

So viele, so viele, ein Meer aus Metall

Ein letztes Lächeln, und ein letzter Kuss

Wir treffen uns wieder in der nächsten Welt

Heut ist der Tag an dem wir untergehn

Aber wir werden kämpfen, nicht still in der Nacht vergehen

Wir werden nicht weichen, noch werden wir fliehn

Der letzte Gang, nach Valhall, zu den Ahnen hin

Heut ist der Tag an dem wir untergehn

Aber wir werden kämpfen, nicht still in der Nacht vergehen

Wir werden nicht weichen, noch werden wir fliehn

Der letzte Gang, nach Valhall, zu den Ahnen hin

Dagpauzes, het is mistig en nat en koud

Dauw op het schild, het mes druipnat

Zoveel verdriet in onze mensen

Gehoopt, maar verloren, nu is het te laat

Vandaag is de dag dat we naar beneden gaan

Maar we zullen vechten, niet stilletjes overlijden in de nacht

We zullen niet toegeven, noch zullen we vluchten

De laatste reis naar Valhall, naar de voorouders

De lucht is dreigend, het waait wild in de boomtoppen

De wolken zijn zo zwart en het bos ritselt dof

We vertrekken, daar naar de heuvels

Tot aan de plaats van waaruit niemand meer naar huis terugkeert

Vandaag is de dag dat we naar beneden gaan

Maar we zullen vechten, niet stilletjes overlijden in de nacht

We zullen niet toegeven, noch zullen we vluchten

De laatste reis naar Valhall, naar de voorouders

Daar beneden staan ​​ze, lansen in de aanslag

Zoveel, zoveel, een zee van metaal

Een laatste glimlach en een laatste kus

We zien elkaar weer in de volgende wereld

Vandaag is de dag dat we naar beneden gaan

Maar we zullen vechten, niet stil gaan in de nacht

We zullen niet toegeven, noch zullen we vluchten

De laatste wandeling, naar Valhall, naar de voorouders

Vandaag is de dag dat we naar beneden gaan

Maar we zullen vechten, niet stil gaan in de nacht

We zullen niet toegeven, noch zullen we vluchten

De laatste wandeling, naar Valhall, naar de voorouders