Fernes Land - Coronatus

Wieder einer dieser Tage, dessen Trägheit nicht vergeht

An dem in Freiheitskampf mein geist,

nach etwas Höherem sich sehnt.

In Traum und Wirklichkeit vereint, sich mein zweites Ich erhebt,

erschreckend wundervoll und düster meine Seelebebt.

Es ist die Sehnsucht, die uns treibt

über das Meer, in ein fernes Land

Wir segeln ohne Wiederkehr

an den Weltenrand

Es ist die Sehnsucht, die uns treibt

über das Meer, in ein fernes Land

Die Herzen unbeschwert

Richtung unbekannt.

Sei sie auch nur Trugbild, gibt sie mir doch einen Halt

Ersehntes Fernweh, das ich meine,

in dämonischer Gestalt

Was uns unbewusst erregt, wird stets auch von der Nach bewegt

Doch von der Hoffnung Licht umweht

sie in die Anderswelt entschwebt

Fernes Land

Weiter

Immer Weiter

Fernes

Sehnsucht, die uns treibt

über das Meer, in ein fernes Land

Wir segeln ohne Wiederkehr

an den Weltenrand

Es ist die Sehnsucht, die uns treibt

über das Meer, in ein fernes Land

Die Herzen unbeschwert

Richtung unbekannt.

Weer zo'n dag waarvan de traagheid niet weggaat

Waarop in de strijd voor vrijheid mijn geest

verlangt naar iets hogers.

Verenigd in droom en werkelijkheid, mijn tweede zelf stijgt,

angstaanjagend wonderbaarlijk en donker beeft mijn ziel.

Het is het verlangen dat ons drijft

over de zee naar een ver land

We zeilen zonder terugkeer

naar de rand van de wereld

Het is het verlangen dat ons drijft

over de zee naar een ver land

De harten zorgeloos

richting onbekend.

Ook al is het maar een luchtspiegeling, het geeft me nog steeds houvast

Gewenste reislust dat bedoel ik

in demonische vorm

Wat ons onbewust opwindt, wordt altijd door de nacht bewogen

Maar het licht van de hoop waait rond

ze zweeft weg in de andere wereld

ver land

Doorgaan

Ga door

afstandelijk

verlangen dat ons drijft

over de zee naar een ver land

We zeilen zonder terugkeer

naar de rand van de wereld

Het is het verlangen dat ons drijft

over de zee naar een ver land

De harten zorgeloos

richting onbekend.