Die See - Coronatus

Die See, sie ruft nach mir

Schon lange Zeit

Der Tag is gekommen, zu gehen

Und ich bin endlich bereit

Die grauen Räume in mir

Sind verlassen und leer

Ich will sie nun fluten mit dir

Dir, dem tiefblauen Meer

Weite und Wellen und Himmel überall!

Schaudernd vor Ehrfurcht steh ich im Bug

Ahnung von Ewigkeit left sich auf mein Herz

Ozean um Ozean, Zug um Zug

Es ist so still in mir

Hör nur die See

Ich hab’keinen Kampf mehr im Kopf

Frieden weht, küsst mich von Lee

Gewaltig, herrlich und frei

Wie die Gischt auf den Wellen

Gedanken, verwoben mit dir

Fluten aus heiligen Quellen

Weite und Wellen

Weite und Wellen

De zee roept naar mij

Al lang

De dag is aangebroken

En ik ben eindelijk klaar

De grijze ruimtes in mij

Zijn verlaten en leeg

Ik wil ze nu met je overspoelen

Jij, de diepblauwe zee

Ruimte en golven en lucht overal!

Ik sta in de boeg, huiverend van ontzag

Het vermoeden van de eeuwigheid heeft zich in mijn hart achtergelaten

Oceaan voor oceaan, trein voor trein

Het is zo stil in mij

Hoor gewoon de zee

Ik heb geen ruzie meer in mijn hoofd

vrede waait, kus me door lee

Krachtig, glorieus en gratis

Als de spray op de golven

Gedachten verweven met jou

overstromingen uit heilige bronnen

breedte en golven

breedte en golven