The Monk - Coronatus

A long time ago lived a monk

In dark middle ages he lived

He prayed to father and son

For the grace of an innocent life line

One day he went out to the woods

To ease all this heaviness

He fled from the monastery walls

To the silence and peace of the forest

Was it dark grace or was it a spell

For whatever you name this old legend I tell

The finger of God marked the monk

And his entire world was a ship that sunk

The monk reached a clearing, a well

He sat down to rest for a while

So tired he was falling asleep

When he woke up a strange feeling caught him

When he woke up the breathing was different

Was it dark grace or was it a spell

For whatever you name this old legend I tell

The finger of God marked the monk

And his entire world was a ship that sunk

He headed towards the monastery gate

He begged for entry, he knew he was late

The monk at the gate was unknown to him

Nameless fear rose, caused sweat on his skin

Was it dark grace or was it a spell

For whatever you name this old legend I tell

The finger of God marked the monk

And his entire world was a ship that sunk

None of the brothers remember the monk

Nor did he remember their faces as well

The abbot discovered the name of our monk

Noted missing one day 14 decades ago

Lang geleden leefde een monnik

In de donkere middeleeuwen leefde hij

Hij bad tot vader en zoon

Voor de gratie van een onschuldige levenslijn

Op een dag ging hij naar het bos

Om al deze zwaarte te verlichten

Hij vluchtte van de kloostermuren

Naar de stilte en rust van het bos

Was het donkere genade of was het een spreuk?

Hoe je deze oude legende ook noemt, ik zeg het

De vinger van God markeerde de monnik

En zijn hele wereld was een schip dat zonk

De monnik bereikte een open plek, een bron

Hij ging even zitten om te rusten

Zo moe dat hij in slaap viel

Toen hij wakker werd, kreeg hij een vreemd gevoel

Toen hij wakker werd, was de ademhaling anders

Was het donkere genade of was het een spreuk?

Hoe je deze oude legende ook noemt, ik zeg het

De vinger van God markeerde de monnik

En zijn hele wereld was een schip dat zonk

Hij liep richting de kloosterpoort

Hij smeekte om toegang, hij wist dat hij te laat was

De monnik bij de poort was hem onbekend

Naamloze angst steeg op, veroorzaakte zweet op zijn huid

Was het donkere genade of was het een spreuk?

Hoe je deze oude legende ook noemt, ik zeg het

De vinger van God markeerde de monnik

En zijn hele wereld was een schip dat zonk

Geen van de broers herinnert zich de monnik

Ook herinnerde hij zich hun gezichten niet zo goed

De abt ontdekte de naam van onze monnik

14 decennia geleden vermist op een dag