In meinem Reich - Coronatus

Doch wir empfingen diesen Gast

Wie ein Gestirn aus nächster Nähe

So zerschunden von der Last

Das Firmament zu heben

Einer ungewissen Heimat

Trieb sein Schiff enttäuscht entgegen

Mit den Seinen und den Sommern

Die so der Nacht entgehen

Mein Reich, mein Gold, mein Leben

Mein Reich, mein Gold, mein Leben

Mein Reich, mein Gold, mein Leben

Mein Reich, mein Gold, mein…

An den Hängen Gottes wächst noch Wein

Verwildert von den Jahren

Einer wird ihn keltern

Und dem Engel seinen Schluck versagen

Mein Reich, mein Gold, mein Leben…

Die längst Verstorbenen

Schauen zurück

Aus ihrer Stille

Und lachen

Voll Gewissheit

Die toten Tiere an den Flüssen

Waren verdurstet nur vom Schauen

Welcher Zorn könnt sich ertragen

Ohne ein Bedauern

Er stand lange noch am Fenster

Sah die Wege und die Weiher

Diesmal ohne Schuld und Reue

Nur in tiefer Trauer

Mein Reich, mein Gold, mein Leben…

Mit einer Geste des Bedauerns

So wie der Fluss am Rand abtauchte

Ließ er seine Sehnsucht fahren

Mit allem was das Leben brachte

Mein Reich, mein Gold, mein Leben…

Die längst Verstorbenen

Schauen zurück

Aus ihrer Stille

Und lachen

Voll Gewissheit

Mein Reich, mein Gold, mein Leben…

Maar we hebben deze gast ontvangen

Als een ster van dichtbij

Zo gehavend door de lading

Om het firmament te verhogen

Een onzeker huis

Reed teleurgesteld met zijn schip

Met de Seine en de zomers

Dat ontsnappen aan de nacht

Mijn rijk, mijn goud, mijn leven

Mijn rijk, mijn goud, mijn leven

Mijn rijk, mijn goud, mijn leven

Mijn koninkrijk, mijn goud, mijn...

Wijn groeit nog steeds op de hellingen van God

Overwoekerd door de jaren

Iemand zal erop drukken

En ontzeg de engel zijn drankje

Mijn rijk, mijn goud, mijn leven...

De lange dood

terug kijken

van haar stilte

En lach

Vol zekerheid

De dode dieren bij de rivieren

Had dorst van het kijken

Wat woede kan verdragen?

Zonder spijt

Hij stond lange tijd voor het raam

Zag de paden en de vijvers

Deze keer zonder schuldgevoel en spijt

Alleen in diep verdriet

Mijn rijk, mijn goud, mijn leven...

Met een gebaar van spijt

Net zoals de rivier aan de rand dompelde

Hij liet zijn verlangen gaan

Met alles wat het leven bracht

Mijn rijk, mijn goud, mijn leven...

De lange dood

terug kijken

van haar stilte

En lach

Vol zekerheid

Mijn rijk, mijn goud, mijn leven...