Eulogy - Conveyer

I made my choice a long time ago

My purpose set in stone

Pardoned and cleared, no longer adhering to the grave

Cut off from the atrocities I’ve made

To separate myself from a world to which I can’t relate

Souls segregated from Your sustainment

We all deserve to die alone

Free me from the spirit of malignancy, from the big nothing

The human condition that I know

With the clock closing out on existence, my downfall will be my resistance

We all deserve to die, but I don’t want to fade away

Living behind this mask I’ve made has only left me bound in chains

Will You please carry me across the void?

Can You fill this hole inside my heart?

This is a dead-end crossing without Your voice

I’ve heard Your calling and I’ve made my own choice

The gaping nothing has my soul in a vice

Can You take this death from me and then replace it with life?

There’s nothing good here left for me on this earth

But a six-by-three, six feet down in the dirt

The longer I’m here, the light fades away

And as far as I am concerned, the worms can eat today

End my life, I’ll give up the ghost

No longer bound to the fire

Send me home, I don’t want to live here anymore

Where we live apart from Love, where we think that God is not enough

You can leave flowers on my grave knowing that I never wanted to stay

Ik heb mijn keuze lang geleden gemaakt

Mijn doel in steen gebeiteld

Vergeven en gezuiverd, niet langer vasthouden aan het graf

Afgesneden van de wreedheden die ik heb begaan

Om mezelf af te scheiden van een wereld waarin ik me niet kan verhouden

Zielen gescheiden van Uw onderhoud

We verdienen het allemaal om alleen te sterven

Bevrijd me van de geest van kwaadaardigheid, van het grote niets

De menselijke conditie die ik ken

Nu de klok bijna op zijn einde loopt, zal mijn ondergang mijn weerstand zijn

We verdienen het allemaal om te sterven, maar ik wil niet vervagen

Door achter dit masker te leven dat ik heb gemaakt, ben ik alleen maar aan kettingen gebonden

Wil je me alsjeblieft door de leegte dragen?

Kun je dit gat in mijn hart vullen?

Dit is een doodlopende oversteek zonder Jouw stem

Ik heb je roeping gehoord en heb mijn eigen keuze gemaakt

Het gapende niets heeft mijn ziel in een bankschroef

Kunt u deze dood van mij overnemen en hem dan vervangen door leven?

Er is hier niets goeds meer voor mij op deze aarde

Maar een zes bij drie, zes voet naar beneden in het vuil

Hoe langer ik hier ben, het licht vervaagt

En wat mij betreft mogen de wormen vandaag eten

Beëindig mijn leven, ik geef de geest

Niet langer gebonden aan het vuur

Stuur me naar huis, ik wil hier niet meer wonen

Waar we leven zonder liefde, waar we denken dat God niet genoeg is

Je kunt bloemen op mijn graf achterlaten, wetende dat ik nooit wilde blijven