Daughter - Conveyer

I hate feeling so alone, I hate feeling

I hate feeling like I don’t have a home

You came and went and took a piece of me

When all I ever wanted was to rest in peace

Being left alone, having room to breathe

Exhausted and waiting for my turn to speak

I need to get this off my chest

I need to gain some self-respect

I need to listen to my friends

I need to learn to love like Him

This weight on my conscience has left me self-conscious

I don’t want to go through this again

I just want to get used to the silence

Stop acting like I’ve been dealt by a bad hand

No more longing for her love in my bloodstream

I swear I’ll never place my faith there again

I’m giving this to the cross for the last time

For some apparent peace of mind that I can’t find

You’re still the only thing I see when I sleep

You’re still the only thing I pray I can keep

But now I see, you’re not a thing

Not designed to belong to me

To medicate my uncertainty

You’re made to fill empty graves with her love

Remind His daughters that His heart is enough

I’m alright with the exile I face

I’ll be fine as I bathe in His grace

Drifting apart has our yearning is severed

But when I dream we both pray together

Ik haat het om me zo alleen te voelen, ik haat het gevoel

Ik heb een hekel aan het gevoel dat ik geen huis heb

Je kwam en ging en nam een ​​stuk van mij

Toen ik alleen maar wilde rusten in vrede

Alleen gelaten worden, ruimte hebben om te ademen

Uitgeput en wachten op mijn beurt om te spreken

Ik moet dit van mijn borst krijgen

Ik moet wat zelfrespect krijgen

Ik moet naar mijn vrienden luisteren

Ik moet leren liefhebben zoals Hij

Dit gewicht op mijn geweten heeft me zelfbewust gemaakt

Ik wil dit niet nog een keer meemaken

Ik wil even wennen aan de stilte

Stop met doen alsof ik door een slechte hand ben behandeld

Nooit meer verlangen naar haar liefde in mijn bloedbaan

Ik zweer dat ik mijn geloof daar nooit meer zal plaatsen

Ik geef dit voor de laatste keer aan het kruis

Voor wat schijnbare gemoedsrust die ik niet kan vinden

Je bent nog steeds het enige wat ik zie als ik slaap

Je bent nog steeds het enige dat ik bid dat ik kan houden

Maar nu zie ik dat je geen ding bent

Niet ontworpen om van mij te zijn

Om mijn onzekerheid te verhelpen

Je bent gemaakt om lege graven te vullen met haar liefde

Herinner zijn dochters eraan dat zijn hart genoeg is

Ik ben in orde met de ballingschap waarmee ik wordt geconfronteerd

Het komt goed als ik baad in Zijn genade

Uit elkaar drijven heeft ons verlangen verbroken

Maar als ik droom, bidden we allebei samen