Tak Się Rodzi Nienawiść - Closterkeller

Choroba moich ust

To gorycz i brak krwi

A zamiast słów kamienie rzucam

Już tak dawno wyschły łzy

Zmywam przez kilka dni

Brudne spojrzenie Twe

Dotykam Cię jak płaziej skóry

Teraz wiem, teraz wiem

Oto tak się rodzi nienawiść!

Chyłkiem przypełza noc

Koszmarne gryzą sny

Nietoperze, szczury i robaki

Między nimi Ty

Rozrywam pereł sznur

Natchniona gubię lęk

Z mgieł przerażonych moim krzykiem

Nowy kształt wyłania się

Oto tak się rodzi nienawiść!

Byłeś zbiorem kłamstw

Talią fałszywych kart

Porozkładałam je na brzegach

Wąskiej drogi, którą szłam

Zmoczoną deszczem łez

Okryłeś płaszczem słów

Będę tropiła Cię do końca

Jak pies wściekły, zimny duch

Tam zakwitnie nienawiść!

(x2)

Zerwę kwiat i dam Ci go do ręki

Nie wiesz jak poczujesz że żyje

Nie wiesz jak staniesz się maleńki

Zdepczę Cię obcasem jak żmiję

Zerwę kwiat i dam Ci go do ręki

Nie wiesz jak poczujesz że żyje

Na końcu labiryntu

Staniesz tak maleńki

Zdepczę Cię obcasem…

Mijn mondziekte

Het is bitterheid en geen bloed

En in plaats van woorden gooi ik stenen

Tranen waren al zo lang opgedroogd

Ik doe de afwas voor een paar dagen

Je vuile blik

Ik raak je aan als de huid van een amfibie

Ik weet het nu, ik weet het nu

Zo wordt haat geboren!

De nacht sluipt binnen

Nachtmerrie dromen bijten

Vleermuizen, ratten en wormen

Tussen hen jij

Ik scheur de parelsnoer

Geïnspireerd, verlies ik mijn angst

Uit de nevelen doodsbang voor mijn schreeuw

Er ontstaat een nieuwe vorm

Zo wordt haat geboren!

Je was een verzameling leugens

Een pak valse kaarten

Ik spreid ze langs de randen

De smalle weg die ik liep

Gedrenkt in een regen van tranen

Je hebt bedekt met een mantel van woorden

Ik zal je volgen tot het einde

Als een dolle hond, koude geest

Haat zal daar bloeien!

(x2)

Ik pluk de bloem en leg hem in je hand

Je weet niet hoe je je levend zult voelen

Je weet niet hoe je klein wordt

Ik zal je vertrappen met een hiel als een adder

Ik pluk de bloem en leg hem in je hand

Je weet niet hoe je je levend zult voelen

Aan het einde van het doolhof

Je zult zo weinig staan

Ik zal je met een hak vertrappen...