Fili d'oro - Claudio Villa, Луиджи Керубини

Quando Rosa torna dal villaggio

Sola sola e mesta in volto

Io la seguo, ma non ho coraggio

Di pregarla a darmi ascolto

Dolce è la sera

E lunga è la via

A farla insieme

Men lunga saria

Son fili d’oro i suoi capelli biondi

E la boccuccia odora

Gli occhi suoi belli sono neri e fondi

E non mi guarda ancora

Ho parlato al nostro buon curato

Che m’ha detto: «Figliol mio

Se l’amore in te non è peccato

Sarà pago il tuo desio»

Arde il mio core

Ma pura è la fiamma

Amo lei sola

La casa e la mamma

Son fili d’oro i suoi capelli biondi

E la boccuccia odora

Gli occhi suoi belli sono neri e fondi

E non mi guarda ancora

E l’ho vista uscir dalla chiesetta

Con un aria di mistero

Io le ho porto l’acqua benedetta

M’ha sorriso e non par vero

«Che buon curato»

M’ha detto passando

Ed io le ho chiesto:

«Ma quando, ma quando?»

Son fili d’oro i suoi capelli biondi

E la boccuccia odora

Gli occhi suoi belli sono pìù profondi

Or che mi guarda ancora

Mentre la stringo

Lei sussurra:"T'amo"

Ed io rispondo:

«Io moro»

Als Rosa terugkomt uit het dorp

Alleen alleen en verdrietig in het gezicht

Ik volg haar, maar ik heb geen moed

Om haar te smeken om naar mij te luisteren

Zoet is de avond

En de weg is lang

Om het samen te doen

Mannen lange saria

Haar blonde haar is gouden strengen

En de kleine mond ruikt

Zijn mooie ogen zijn zwart en diep

En hij kijkt nog niet naar mij

Ik sprak met onze goede kapelaan

Wie vertelde me: "Mijn zoon

Als de liefde in jou geen zonde is

Uw wens zal worden betaald "

Mijn hart brandt

Maar puur is de vlam

Ik hou alleen van haar

Het huis en de moeder

Haar blonde haar is gouden strengen

En de kleine mond ruikt

Zijn mooie ogen zijn zwart en diep

En hij kijkt nog niet naar mij

En ik zag haar uit de kerk komen

Met een vleugje mysterie

Ik bracht haar het heilige water

Hij lachte naar me en het lijkt niet echt

"Wat een goede curator"

Hij vertelde me toen hij passeerde

En ik vroeg haar:

"Maar wanneer, maar wanneer?"

Haar blonde haar is gouden strengen

En de kleine mond ruikt

Zijn mooie ogen zijn dieper

Nu hij nog steeds naar me kijkt

Terwijl ik het vasthoud

Ze fluistert: "Ik hou van je"

En ik antwoord:

"Ik sterf"