Immer Wieder Du - Claudia Jung

Der Himmel hatte plötzlich tausend Farben,

die Sterne sahen aus wie buntes Glas.

Ich denke nur noch du seit wir uns trafen,

immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Die Sonnenstrahlen tanzen zwischen Bäumen

und tragen selbst die Schatten dein Gesicht.

Ich kann nur noch in eine Richtung träumen,

immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Und immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Ohne dich kann ich nicht atmen und nicht leben.

Du bist Erde, Feuer, Wasser, Luft für mich.

Wenn wir uns berühren fliegt ein Engel durch den Raum und er nimmt uns mit in´s

Sonnenlicht.

Wenn ich aufwach´ spüre ich schon deine Nähe,

wenn der Tag uns trennt dann träum´ ich mich zu dir.

Wenn es Nacht wird bist du alles was ich sehe,

immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Und immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Das es Wunder gibt beginne ich zu glauben,

es ist Wahnsinn was du jeden Tag bewegst.

Selbst im Spiegel sehe ich schon deine Augen,

immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Und immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Und immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

Und immer wieder, immer wieder, immer wieder du.

De lucht had ineens duizend kleuren

de sterren leken op gekleurd glas.

Ik denk alleen aan je sinds we elkaar hebben ontmoet

opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.

De zonnestralen dansen tussen de bomen

en zelfs de schaduwen dragen je gezicht.

Ik kan maar in één richting dromen

opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.

En opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.

Ik kan niet ademen en ik kan niet leven zonder jou.

Jij bent voor mij aarde, vuur, water, lucht.

Als we elkaar aanraken, vliegt er een engel door de kamer en neemt ons mee naar binnen

Zonlicht.

Als ik wakker word, voel ik je al dichtbij

als de dag ons scheidt dan droom ik over jou.

Als de avond valt, ben jij alles wat ik zie

opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.

En opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.

Ik begin te geloven dat wonderen bestaan

het is verbazingwekkend wat je elke dag beweegt.

Zelfs in de spiegel zie ik je ogen al

opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.

En opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.

Steeds weer, steeds weer jij.

En opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.

Steeds weer, steeds weer jij.

En opnieuw en opnieuw, opnieuw en opnieuw jij.