Sagarana - Clara Nunes

A ver, no em-sido

Pelos campos-claro: estórias

Se deu passado esse caso

Vivência é memória

Nos Gerais

A honra é-que-é-que se apraz

Cada quão

Sabia sua distinção

Vai que foi sobre

Esse era-uma-vez, 'sas passagens

Em beira-riacho

Morava o casal: personagens

Personagens, personagens

A mulher

Tinha o morenês que se quer

Verdeolhar

Dos verdes do verde invejar

Dentro lá deles

Diz-que existia outro gerais

Quem o qual, dono seu

Esse era erroso, no à-ponto-de ser feliz demais

Ao que a vida, no bem e no mal dividida

Um dia ela dá o que faltou… ô, ô, ô…

É buriti, buritizais

É o batuque corrido dos gerais

O que aprendi, o que aprenderás

Que nas veredas por em-redor sagarana

Uma coisa e o alto bom-buriti

Outra coisa é o buritirana…

A pois que houve

No tempo das luas bonitas

Um moço êveio:

— Viola enfeitada de fitas

Vinha atrás

De uns dias para descanso e paz

Galardão:

— Mississo-redó: Falanfão

No-que: «-se abanque…»

Que ele deu nos óio o verdêjo

Foi se afogando

Pensou que foi mar, foi desejo…

Era ardor

Doidava de verde o verdor

E o rapaz quis logo querer os gerais

E a dona deles:

«-Que sim», que ela disse verdeal

Quem o qual, dono seu

Vendo as olhâncias, no avôo virou bicho-animal:

— Cresceu nas facas:

— O moço ficou sem ser macho

E a moça ser verde ficou… ô, ô, ô…

É buriti, buritizais

É o batuque corrido dos gerais

O que aprendi, o que aprenderás

Que nas veredas por em-redor sagarana

Uma coisa e o alto bom-buriti

Outra coisa é o buritirana…

Quem quiser que cante outra

Mas à-moda dos gerais

Buriti: rei das veredas

Guimarães: buritizais!

Kijk, niet-in-been

Door de lichtvelden: verhalen

Deze zaak is geslaagd

Ervaring is herinnering

generaals

De eer is-dat-het-is-dat het prettig is

elke hoeveel

kende je onderscheid

het was over

Deze eens, 's passages

Aan de rivier

Het echtpaar leefde: karakters

karakters, karakters

De vrouw

Er waren de morenês die zelfs

groene look

Van het groen van het groen om jaloers op te zijn

binnenin hen

Er staat dat er nog een generaal was

Wie welke, eigenaar van jou

Deze was verkeerd, tot op het punt van te gelukkig te zijn

Naar dat leven, in goed en kwaad verdeeld

Op een dag geeft ze wat er ontbrak... oh, oh, oh...

Het is buriti, buritizais

Het is het rennende drummen van de Geral

Wat ik heb geleerd, wat jij gaat leren

Dat op de paden rond Sagarana

Een ding is de hoge bom-buriti

Een ander ding is de buritirana...

Nadat er was

In de tijd van de mooie manen

Een jonge man was:

— Altviool versierd met linten

kwam terug

Van een paar dagen voor rust en vrede

Beloning:

— Rode Mississo: Falanfan

In-que: «beneden jezelf…»

Dat hij ons het groen gaf

was aan het verdrinken

Hij dacht dat het de zee was, het was verlangen...

Het brandde

Gek op groen of groen

En de jongen wilde meteen de generaals hebben

En hun baasje:

«-Wat een ja», die ze verdeal zei

Wie welke, eigenaar van jou

Toen hij de blikken zag, werd hij tijdens de vlucht een dier:

— Gegroeid op messen:

— De jonge man was geen man

En het meisje dat groen was, was... oh, oh, oh...

Het is buriti, buritizais

Het is het rennende drummen van de Geral

Wat ik heb geleerd, wat jij gaat leren

Dat op de paden rond Sagarana

Een ding is de hoge bom-buriti

Een ander ding is de buritirana...

Wie wil er nog een zingen

Maar in de algemene mode

Buriti: koning van de paden

Guimarães: buritizais!