Jardim Da Solidão - Clara Nunes

Me enganei redondamente

Com você, oh flor

Pois pensava francamente

Que era puro o seu amor

Só depois que descobri

Que era tudo falsidade

Prefiro viver tão sozinho

Porque seu carinho não é de verdade

Me enganei redondamente

Com você, oh flor

Pois pensava francamente

Que era puro o seu amor

Só depois que descobri

Que era tudo falsidade

Prefiro viver tão sozinho

Porque seu carinho não é de verdade

Havia flores enfeitando

O meu jardim

Gorjeando a passarada

Era tudo para mim

Mas vieram os dissabores

Fruto de uma traição

Mucharam todas as flores

No jardim da solidão

Hoje vivo implorando

De joelho ao criador

Para esquecer a mágoa que sinto

Em meu peito por um falso amor

Ik had het helemaal mis

Met jou, oh bloem

Nou ik dacht eerlijk gezegd

Dat je liefde puur was

Pas nadat ik erachter kwam

dat het allemaal nep was

Ik woon het liefst zo alleen

Omdat je genegenheid niet echt is

Ik had het helemaal mis

Met jou, oh bloem

Nou ik dacht eerlijk gezegd

Dat je liefde puur was

Pas nadat ik erachter kwam

dat het allemaal nep was

Ik woon het liefst zo alleen

Omdat je genegenheid niet echt is

Er waren bloemen aan het versieren

mijn tuin

De vogel fluiten

het was alles voor mij

Maar de problemen kwamen

Vrucht van een verraad

Ze snijden alle bloemen

In de tuin van de eenzaamheid

Vandaag leef ik bedelend

Van knie tot maker

Om de pijn te vergeten die ik voel

In mijn borst voor een valse liefde