Boic Bravesoul - Clamavi De Profundis

Come and peer into the cave

Forbidden gate where Boic Brave

Went down to save us from the grave

Our fathers sinned through avarice, the open hand became a fist

And greed: a misers drunkenness

The Dwarven treasure trove increased

Incessant mining roused the beast

The eldest born of fire released

Corporeal in his domain

He bound the Dwarves with heated chains

Save one, to fetch him gems, remained

The dwarf named Boic stood his ground

Amid the flames deep underground

The fiendish voice did then resound:

Puny dwarf, what treasure, tell

Have you brought me down to hell?

Your single hope to please me well

I went above, beyond your plane, and thought whatever might you gain

Since you would think of all as plain?

But there is one thing you have not, and I have it, so I brought

My few good works, a simple lot

I am Death, and I am Gloom

I am everlasting Doom

This chamber gapes to be your tomb

And then they fought with bitter rage

A dwarf and demon, flame encaged

One victor, one to pay the wage

Upon the beast’s back, Boic clung

And treasures round the demon hung

Boic seized a diamond like the sun

He gripped his blacksmith’s hammer dull

To subjugate the Demons soul

He drove the gem into its skull

I purge this mountain, hear my voice!

You shall leave, you have no choice!

Free from sin we shall rejoice

And Boic’s reign shall live a creed

Devoid of avarice and greed

Where wealth is meant to serve a need

Forbidden Gate stands at the hole

To remind us of our goal

Our wealth is found inside the soul

Kom en tuur in de grot

Verboden poort waar Boic Brave

Ging naar beneden om ons uit het graf te redden

Onze vaders zondigden door hebzucht, de open hand werd een vuist

En hebzucht: een vrek dronkenschap

De schatkamer van de Dwergen is vergroot

Onophoudelijke mijnbouw wekte het beest

De oudste geboren uit vuur vrijgelaten

Korporaal in zijn domein

Hij bond de dwergen vast met verwarmde kettingen

Bewaar er een, om hem edelstenen te halen, bleef

De dwerg genaamd Boic hield stand

Temidden van de vlammen diep onder de grond

De duivelse stem weerklonk toen:

Nietige dwerg, wat een schat, vertel

Heb je me naar de hel gebracht?

Je single hoopt me goed te behagen

Ik ging boven, voorbij je vliegtuig, en dacht wat je zou kunnen winnen

Omdat je alles als gewoon zou beschouwen?

Maar er is één ding dat je niet hebt, en ik heb het, dus ik heb meegebracht

Mijn paar goede werken, een eenvoudig lot

Ik ben de dood en ik ben somberheid

Ik ben eeuwige Doom

Deze kamer gaapt om je tombe te zijn

En toen vochten ze met bittere woede

Een dwerg en demon, in een vlam gehuld

Eén overwinnaar, één om het loon te betalen

Op de rug van het beest klampte Boic zich vast

En schatten rond de demon hing

Boic greep een diamant als de zon

Hij greep de hamer van zijn smid bot

Om de ziel van de demonen te onderwerpen

Hij dreef de edelsteen in zijn schedel

Ik zuiver deze berg, hoor mijn stem!

Je gaat weg, je hebt geen keus!

Vrij van zonde zullen we ons verheugen

En de heerschappij van Boic zal een geloofsbelijdenis naleven

Verstoken van hebzucht en hebzucht

Waar rijkdom bedoeld is om in een behoefte te voorzien

Verboden Poort staat bij het gat

Om ons te herinneren aan ons doel

Onze rijkdom is te vinden in de ziel