Слово - Чёрный кофе

И опять тоскуем мы о слове

Как мечтали рыцари о славе

Выполняя тысячи условий

И десятки соблюдая правил

Чтобы после ухом человечьим

Потому что больше просто просто нечем

Ловить хотя бы дальним эхом

Голос, что услышан человеком

И когда ты огненное дуло

К своему виску уже приставил

Ты представь того, кто так придумал

Чтобы землю награждать крестами

И тогда, заламывая руки

В состоянии точно полупьяный

Ты услышать сможешь эти звуки

Те, что птицы слышат постоянно

En weer verlangen we naar het woord

Hoe de ridders van glorie droomden

Duizend voorwaarden vervullen

En tientallen volgen de regels

Zodat naar het menselijk oor

Omdat er gewoon niets meer is

Vang in ieder geval een verre echo

De stem die door de mens wordt gehoord

En als je een vurige snuit bent

Ik heb het al in mijn tempel gezet

Stel je voor wie dit bedacht heeft

Om de aarde te belonen met kruisen

En dan, handenwringend

In een staat van precies halfdronken

Je kunt deze geluiden horen

Degenen die vogels de hele tijd horen