Листопад - Чёрный кофе

Мне сегодня приснилась опять

Золотая пора листопада.

Будто падают листья, их готов целовать,

Как сестру обнимая и брата.

Будто сам я такой же листок,

Унесенный с высокого клена,

И лежу на родимой землице, сынок,

И на небо гляжу удивленно.

И вся Жизнь предстает предо мной

Дымкой розовой, облаком дивным.

И торопится в даль по дороге лесной

Где бродил я подростком наивным.

Перелетные птицы летят,

Отзвенели свове, отсвистели,

скоро вьюги печали мои утолят,

Скоро землю застелят метели.

Мне сегодня приснилась опять

Золотая пора листопада…

Ik heb vandaag weer gedroomd

Gouden tijd van bladval.

Alsof er bladeren vallen, klaar om ze te kussen,

Zoals het knuffelen van een zus en een broer.

Alsof ik zelf hetzelfde blad ben,

Weggevoerd van de hoge esdoorn,

En ik lig op mijn geboorteland, zoon,

En ik kijk verbaasd naar de lucht.

En al het leven verschijnt voor mij

Rokerige roze, prachtige wolk.

En haast zich in de verte langs de bosweg

Waar ik als naïeve tiener rondzwierf.

Trekvogels vliegen

Ze belden terug, floot,

spoedig zullen de sneeuwstormen mijn verdriet blussen,

Binnenkort zal de grond bedekt zijn met sneeuwstormen.

Ik heb vandaag weer gedroomd

Gouden tijd van bladval...