Ночь - Чёрный кофе

Скоро ночь укроет мир черной пеленой…

Помнишь, как погас экран: мы и зал пустой?

День прошедший — споры не о чём.

Сладкий сон, где мы с Тобой вдвоем.

Я так долго ждал Тебя, верил и мечтал…

Столько раз казалось мне — этот миг настал!

Но открывала полночь мне глаза:

Лунный взгляд пустой стрелой пронзал.

Я разбивал в осколки ложь ночей,

Я шел к Тебе, Тебе мечте своей!

Верил и мечтал, Тебя я ждал.

Звездный свет — холодный свет нас не согревал…

Меркнет день, и все же ночь пишет свой портрет…

Глаз Твоих в кромешной тьме мне не виден Свет…

Я один, печаль свою храню,

Растворяет ночь Мечту мою…

Я разбивал в осколки ложь ночей,

Я шел к Тебе, Тебе мечте своей!

Верил и мечтал, Тебя я ждал.

Звездный свет — холодный свет нас не согревал…

Spoedig zal de nacht de wereld met een zwarte sluier bedekken...

Weet je nog hoe het scherm zwart werd: wij en de zaal waren leeg?

De dag is voorbij - er is niets om over te discussiëren.

Zoete droom, waar jij en ik samen zijn.

Ik heb zo lang op U gewacht, ik geloofde en droomde...

Zo vaak leek het me - dit moment is aangebroken!

Maar middernacht opende mijn ogen:

Maanblik doorboord met een lege pijl.

Ik brak de leugens van de nachten in stukken,

Ik ging naar U, naar U mijn droom!

Ik geloofde en droomde, ik wachtte op je.

Starlight - koud licht heeft ons niet verwarmd ...

De dag vervaagt en toch schildert de nacht zijn portret...

Jouw ogen in het pikkedonker Ik zie het Licht niet...

Ik ben alleen, ik bewaar mijn verdriet,

Lost de nacht mijn droom op...

Ik brak de leugens van de nachten in stukken,

Ik ging naar U, naar U mijn droom!

Ik geloofde en droomde, ik wachtte op je.

Starlight - koud licht heeft ons niet verwarmd ...