Остров - Чёрный кофе

Старый парк шумит над нами листвой

И о чём-то шепчет мне с тобой…

Только взгляд зовет нас в даль,

Ветерок вздохнул и уносит печаль.

И тропинка, что ручью вьётся в след:

Уведёт она от тысяч бед,

Уведёт от суеты,

Только здесь поймешь, кто же есть ты.

Боль свою и грусть забудь:

Радости звучит мотив!

Чистой души мотив, в сердце он зазвучит.

Листьев слог уносит вдаль за собой

В те края, где мы одни с мечтой,

В те поля, где яркий свет над зеленой травой,

Там на всё ответ.

Там найдешь ты остров свой,

Там найдешь ты счастье и покой.

Там найдешь на все ответ,

Суета сгорит в огне побед!

Боль свою и грусть забудь!

Het oude park ritselt boven ons met gebladerte

En fluistert iets tegen me met jou...

Slechts een blik roept ons in de verte,

De wind zuchtte en voerde verdriet weg.

En het pad dat slingert in een stroom in het kielzog:

Ze zal wegleiden van duizenden problemen,

Leidt weg van de drukte

Alleen hier zul je begrijpen wie je bent.

Vergeet je pijn en verdriet:

Vreugde klinkt motief!

Een motief van zuivere ziel, zal het in het hart klinken.

Bladeren lettergreep draagt ​​weg

Naar die landen waar we alleen zijn met een droom,

Naar die velden waar een helder licht is over het groene gras,

Voor alles is een antwoord.

Daar vind je je eiland,

Daar vind je geluk en vrede.

Daar vind je het antwoord op alles,

IJdelheid zal branden in het vuur van overwinningen!

Vergeet je pijn en verdriet!