Negro cinturón (Acústico) - Christina Rosenvinge

No te crees nada de lo que digo

Sólo quieres ser mi amigo

Pasas el rato conmigo

Cine y luego de bar en bar

No tengo ni calderilla, dices

Fumando una colilla

Tu sonrisa entre patillas

De pirata en alta mar

Y me enciendo como una cerilla

Y hace tin mi campanilla

Cuando me rozas con la hebilla

De tu negro cinturón

¿qué hora es?

son más de las tres

Me voy a casa, ya sabes por qué

Ya debería estar en pijama

Me estás matando con esta vida insana

No te crees nada de lo que digo

Sólo quieres ser mi amigo

Pero metes la lengua en mi ombligo

Para desesperarme aún más

Y tú aún llevas zapatillas

Y yo no soy ya una chiquilla

Y aunque escondo la cuchilla

No te acabas de fiar

Se me doblan las rodillas

Me derrito como mantequilla

Y olvido un rato la astilla

Que atraviesa mi pobre corazón

¿qué hora es?

son más de las tres

Me voy a casa, ya sabes por qué

Acabarás por morder la manzana

Si no de qué tengo yo esta mala fama

Oh, me encanta tu buhardilla

La guitarra sobre la silla

En el techo una bombilla

En el suelo nada más que un colchón

Se pueden tocar las estrellas

En el reflejo de las botellas

Sé que estás pensando en ella

Cuando hacemos el amor

Ya eres más que un buen amigo

Y aún no te crees nada de lo que digo

Soy adicta a este castigo

Ay, ay, y a ese negro cinturón

¿qué hora es?

son más de las tres

Me voy a casa, ya sabes por qué

Voy de cabeza toda la semana

Y no me puedo levantar tarde mañana

Te daré mi amor eterno

Mientras dure el frío invierno

No pienso volver al infierno

De la vida conyugal

Je gelooft niets van wat ik zeg

je wilt gewoon mijn vriend zijn

je gaat met me om

Bioscoop en dan van bar naar bar

Ik heb geen kleingeld, zeg je

een kont roken

Jouw glimlach tussen bakkebaarden

Piraat op volle zee

En ik licht op als een lucifer

En het maakt mijn bel

Wanneer je me aanraakt met de gesp

Van je zwarte band

hoe laat is het?

het is over drieën

Ik ga naar huis, je weet waarom

Ik zou al in pyjama moeten zijn

je vermoordt me met dit krankzinnige leven

Je gelooft niets van wat ik zeg

je wilt gewoon mijn vriend zijn

Maar je steekt je tong in mijn navel

om nog meer te wanhopen

En je draagt ​​nog steeds pantoffels

En ik ben geen klein meisje meer

En hoewel ik het mes verberg

Je vertrouwt niet alleen

mijn knieën knikken

Ik smelt als boter

En ik vergeet de splinter even

Dat kruist mijn arme hart

hoe laat is het?

het is over drieën

Ik ga naar huis, je weet waarom

Je zult uiteindelijk in de appel bijten

Zo niet, waar heb ik deze slechte reputatie voor?

Oh ik hou van je loft

De gitaar op de stoel

Aan het plafond een gloeilamp

Op de vloer niets anders dan een matras

Je kunt de sterren aanraken

In de weerspiegeling van de flessen

Ik weet dat je aan haar denkt

Wanneer we de liefde bedrijven

Je bent al meer dan een goede vriend

En je gelooft nog steeds niets van wat ik zeg

Ik ben verslaafd aan deze straf

Oh, oh, en die zwarte band

hoe laat is het?

het is over drieën

Ik ga naar huis, je weet waarom

Ik ga de hele week halsoverkop

En ik kan morgen niet laat opstaan

Ik zal je mijn eeuwige liefde geven

Zolang de koude winter duurt

Ik ga niet terug naar de hel

van het huwelijksleven