German Heart - Christina Rosenvinge

Since you´re gone this house of stone

has turned unknown, so still, so lone.

I drink a bowl of soup,

pretend I´m off the loop,

seal my eyes, seal my eyes,

with make up.

Since you´re away two weeks, three days,

my lips are numb, my thighs erased,

you´ve got a thousand calls,

but I´ve forgot them all,

every light, dim or bright,

is dying.

Went uptown, returned the gown

returned the jewels, returned the crown,

forgive this cynical Juliet,

so strict with the etiquette,

hypnotized by the rise

of waters.

Clean and dry but still untied,

I give myself without a cry,

I guess you´ve played your part,

defeat my german heart,

get the prize, get the prize,

we´re closing.

Since you´re gone it seems the phone

is the only thing that breaths at home,

your picture is on the wall

and here´s the living doll,

perfect size, awful nice,

unloaded.

Sinds je weg bent van dit stenen huis

is onbekend geworden, zo stil, zo eenzaam.

Ik drink een kom soep,

doe alsof ik niet op de hoogte ben,

verzegel mijn ogen, verzegel mijn ogen,

met make-up.

Aangezien je twee weken, drie dagen weg bent,

mijn lippen zijn gevoelloos, mijn dijen zijn gewist,

je hebt duizend telefoontjes,

maar ik ben ze allemaal vergeten,

elk licht, zwak of helder,

is dood aan het gaan.

Ging de stad in, bracht de jurk terug

gaf de juwelen terug, gaf de kroon terug,

vergeef deze cynische Julia,

zo streng met de etiquette,

gehypnotiseerd door de opkomst

van wateren.

Schoon en droog maar nog steeds los,

Ik geef mezelf zonder te huilen,

Ik denk dat je je rol hebt gespeeld,

versla mijn Duitse hart,

ontvang de prijs, ontvang de prijs,

we gaan sluiten.

Aangezien je weg bent, lijkt het de telefoon

is het enige dat thuis ademt,

je foto hangt aan de muur

en hier is de levende pop,

perfecte maat, verschrikkelijk mooi,

gelost.