Yours - Chris Garneau

I’m sorry to bring this up again old guy

When you had to leave

And I said goodbye to you

From between the avenue

Ad the tree, the one that blocks the window view

And me

I think back to some of the things I said that one night

Like that you weren’t with your family anymore

It was mean, it wasn’t right

But I was a stupid baby back then

I was scared

I didn’t know how to love you

Didn’t realize how much you cared about me

I loved you

I loved you

This is yours

Yours:

The red world

The corresponding breezes

They’ll go on

But we don’t

I waved goodbye to you that day

From the parking lot in the alleyway

I remember feeling terrified

Not knowing if you’d come back

But you did, and we tried

But later that fall I walked the sad stretch of my mind

And said, no we can’t go on, we’ve gotta leave this behind

I thought it to myself at the windowsill

As I looked out onto the tree, the church, the chill…

The leaves had all fallen off

That tree was dead

The neighbors, the whole town they’d gone to bed

We sat on the floor and waited for your car to arrive

And we said goodbye, and we cried

The church bell stopped

Time was dead

The neighbors, the whole town had gone to bed

Our sweethearts knew, our sisters knew too

And we knew

We knew

This is yours

Yours:

The red world

The corresponding breezes

They’ll go on

But we won’t

We are done

This is yours

Yours:

The dead world

The corresponding dead breezes

They’ll go on

But we don’t

Het spijt me dat ik dit weer ter sprake breng oude man

Toen je moest vertrekken

En ik nam afscheid van je

Van tussen de laan

Advertentie de boom, degene die de vensterweergave blokkeert

En ik

Ik denk terug aan sommige dingen die ik op een avond zei

Alsof je niet meer bij je familie was

Het was gemeen, het was niet goed

Maar ik was toen een domme baby

Ik was bang

Ik wist niet hoe ik van je moest houden

Wist niet hoeveel je om me gaf

Ik hield van je

Ik hield van je

Dit is van jou

De jouwe:

De rode wereld

De bijbehorende briesjes

Ze gaan door

Maar dat doen we niet

Ik heb die dag afscheid van je genomen

Vanaf de parkeerplaats in het steegje

Ik herinner me dat ik me doodsbang voelde

Niet wetend of je terug zou komen

Maar je deed het, en we hebben het geprobeerd

Maar later die herfst liep ik het droevige stuk van mijn geest

En zei: nee, we kunnen niet verder, we moeten dit achterlaten

Ik dacht dat het bij mezelf op de vensterbank

Terwijl ik uitkeek op de boom, de kerk, de kou...

De bladeren waren er allemaal afgevallen

Die boom was dood

De buren, de hele stad, ze waren naar bed gegaan

We zaten op de grond en wachtten tot je auto arriveerde

En we namen afscheid en we huilden

De kerkklok stopte

Tijd was dood

De buren, de hele stad was naar bed gegaan

Onze liefjes wisten het, onze zussen wisten het ook

En we wisten

We wisten

Dit is van jou

De jouwe:

De rode wereld

De bijbehorende briesjes

Ze gaan door

Maar dat doen we niet

We zijn klaar

Dit is van jou

De jouwe:

De dode wereld

De bijbehorende dode briesjes

Ze gaan door

Maar dat doen we niet