Tablados - Chico Buarque

Na minha lembrança a moça arrebatava o chão

Do meu coração, tablado solto no sem-fim

Sim, roçava a franja nos desejos do salão

Não pintava a boca só pra mim

Lembro da encarnada moça na iluminação

Encarnada num tablado de encarnado igual

A boca pintada de sangrado coração

Sendo a rosa e o fogo, o bem e o mal

Pra sempre minha onde seu corpo for

Descansar, distrair

Para sempre moça quando o meu amor

Precisar e pedir

Na minha cabeça, moça, a íntima sessão

Sem saia encarnada, nada, num passado assim

Mal iluminado, sua própria encarnação

Fundos de memória, camarim

In mijn herinnering greep het meisje de vloer

Vanuit mijn hart, platform los in het eindeloze

Ja, het veegde de rand van de wensen van de salon weg

Ik heb mijn mond niet alleen voor mij geverfd

Ik herinner me het meisje met het rode gezicht in de verlichting

Geïncarneerd op een platform van dezelfde geïncarneerde

De mond beschilderd met bloedend hart

De roos en het vuur zijn, het goede en het kwade

Voor altijd de mijne, waar je lichaam ook gaat

rust, afleiding

Voor altijd meisje wanneer mijn liefde

nodig hebben en vragen

In mijn hoofd, meid, de intieme sessie

Geen rode rok, niets, in een verleden als dit

Slecht verlicht, je eigen incarnatie

Geheugenfondsen, kleedkamer