Anos Dourados - Antonio Carlos Jobim, Chico Buarque

Parece que dizes

Te amo, Maria

Na fotografia

Estamos felizes

Te ligo afobada

E deixo confissões no gravador

Vai ser engraç ado

Se tens um novo amor

Me vejo a teu lado

Te amo?

Não lembro

Parece dezembro

De um ano dourado

Parece bolero

Te quero, te quero

Dizer que não quero

Teus beijos nunca mais

Teus beijos nunca mais

Não sei se eu ainda

Te esqueç o de fato

No nosso retrato

Pareç o tão linda

Te ligo ofegante

E digo confusões no gravador

à desconcertante

Rever o grande amor

Meus olhos molhados

Insanos dezembros

Mas quando eu me lembro

São anos dourados

Ainda te quero

Bolero, nossos versos são banais

Mas como eu espero

Teus beijos nunca mais

Teus beijos nunca mais

je lijkt te zeggen

Ik hou van je, Maria

In de foto

We zijn gelukkig

Ik bel je in een haast

En ik laat bekentenissen achter op de recorder

Het zal grappig zijn

Als je een nieuwe liefde hebt

Ik zie mezelf aan jouw zijde

Ik houd van jou?

ik weet het niet meer

lijkt op december

Van één gouden jaar

lijkt op bolero

ik wil je ik wil je

zeggen dat ik niet wil

je kussen niet meer

je kussen niet meer

Ik weet niet of ik het al heb

inderdaad vergeten

In ons portret

Ik zie er zo mooi uit

Ik noem je hijgen

Ik zeg verwarringen in de recorder

het is verontrustend

Beoordeel de grote liefde

mijn ogen nat

krankzinnige december

Maar als ik het me herinner?

zijn gouden jaren

ik wil je nog steeds

Bolero, onze verzen zijn banaal

Maar zoals ik hoop

je kussen niet meer

je kussen niet meer