Geni Y El Zepelín (Geni E O Zepelim) - Chico Buarque

de los rengos y los tuertos

del bajo fondo del puerto

ella anduvo enamorada

su cuerpo es de los errantes

vagabundos y emigrantes,

de los que no tienen nada

se entregaba desde niña

en garajes o cantinas,

tras la pileta, en el monte

reina de los prisioneros,

las locas, los pordioseros,

los gurises del asilo

a menudo a su cuidado

hay viejitos deshauciados

y viudas sin porvenir

es buena como son pocas

por eso la ciudad toda

repitiendo ha de seguir:

tírenle piedra a Geni,

tírenle piedra a Geni

hecha está para aguantar,

hecha está para escupir,

se entrega no importa a quién,

maldita Geni

un dia surgió brillante

entre las nubes fluctuante

un enorme zepelín

se paró en los edificios

abrió unos mil orificios

con mil cañones así

la ciudad toda espantada

se quedó paralizada,

casi se volvió jalea

mas del zepelín gigante

descendió el comandante

diciendo — cambié de idea

cuando vi en esta ciudad

tanto horror e iniquidad

resolví hacerla explotar

mas puedo evitar el drama

si es que aquella hermosa dama

de noche se entrega a mí

esa dama era Geni,

mas no puede ser Geni,

hecha está para aguantar,

hecha está para escupir,

se entrega no importa a quién,

maldita Geni

sin que se lo propusiera

de tan ingenua y sincera

cautivó al forastero

el guerrero tan vistoso,

tan temido y poderoso

quedó de ella prisionero

ocurre que la doncella

— y eso era secreto de ella —

tenía también sus caprichos

y a darse a hombre tan nobre,

tan oliendo a brillo y cobre,

prefería amar los bichos

al oir tal herejía

la ciudad en romería

su mano vino a besar

el prefecto de rodillas,

el obispo a hurtadillas,

el banquero y su millar

anda con él, ve Geni

anda con él, ve Geni,

la que nos puede salvar,

la que nos va a redimir,

se entrega no importa a quién,

bendita Geni

fueron tantos los pedidos,

tan sinceros, tan sentidos,

que ella dominó su asco

esa noche lancinante

entregóse a tal amante

como quién se da al verdugu

tanta suciedad él hizo

relamiéndose de vicio

hasta quedarse saciado

y no bien amanecía

partió en una nube fría

con su zepelín prateado

con un suspiro aliviado

ella se acostó de lado

y trató de sonreír

mas luego al rayar el día

la ciudad en gritería

ya no la dejó dormir

— tírenle piedra a Geni,

tírenle piedra a Geni,

hecha está para aguantar,

hecha está para escupir

se entrega no importa a quién,

maldita Geni

van de lammen en de eenogige

vanaf de bodem van de haven

ze was verliefd

zijn lichaam is van de zwervers

landlopers en emigranten,

van degenen die niets hebben

ze gaf zichzelf sinds ze een kind was

in garages of kantines,

achter het zwembad, op de berg

koningin der gevangenen,

de gekken, de bedelaars,

de gurises van het asiel

vaak onder uw hoede

er zijn oude mensen uitgezet

en weduwen zonder toekomst

het is goed want er zijn er maar weinig

daarom de hele stad

herhaling moet volgen:

gooi een steen naar Geni,

gooi een steen naar Geni

gemaakt is om te doorstaan,

gemaakt is om te spugen,

wordt geleverd, ongeacht wie,

verdomde geest

op een dag kwam het helder tevoorschijn

tussen de fluctuerende wolken

een enorme zeppelin

stond op gebouwen

opende ongeveer duizend gaten

met zo'n duizend kanonnen

de stad bang

ze was verlamd,

bijna veranderd in gelei

meer van de gigantische zeppelin

de commandant daalde neer

zeggend - ik ben van gedachten veranderd

toen ik in deze stad zag

zoveel verschrikking en ongerechtigheid

Ik besloot om het te laten ontploffen

maar ik kan het drama vermijden

als die mooie dame

's nachts geeft hij zichzelf aan mij

die dame was Geni,

maar het kan geen Geni zijn,

gemaakt is om te doorstaan,

gemaakt is om te spugen,

wordt geleverd, ongeacht wie,

verdomde geest

zonder een voorstel te doen

zo naïef en oprecht

betoverde de vreemdeling

de krijger zo opzichtig,

zo gevreesd en krachtig

hij bleef een gevangene van haar

het gebeurt dat het meisje

- en dat was haar geheim -

hij had ook zo zijn grillen

en zichzelf aan zo'n nobele man te geven,

zo ruikend naar glitter en koper,

Ik hield liever van insecten

zulke ketterij horen

de stad op bedevaart

zijn hand kwam om te kussen

de prefect op zijn knieën,

de bisschop in het geniep,

de bankier en zijn duizend

ga met hem mee, ga Geni

ga met hem mee, ga Geni,

degene die ons kan redden,

degene die ons gaat verlossen,

wordt geleverd, ongeacht wie,

gezegende Genius

Er waren zoveel aanvragen

zo oprecht, zo oprecht,

dat ze haar walging de baas was

die snijdende nacht

gaf zichzelf aan zo'n minnaar

zoals wie zichzelf aan de beul geeft

zoveel vuil dat hij heeft gemaakt

likken van ondeugd

totdat je verzadigd bent

en nog niet eerder was het aangebroken

vertrokken op een koude wolk

met zijn zilveren zeppelin

met een opgeluchte zucht

ze lag op haar zij

en probeerde te glimlachen

maar later bij het aanbreken van de dag

de stad schreeuwend

hij liet haar niet langer slapen

— Gooi een steen naar Geni,

gooi een steen naar Geni,

gemaakt is om te doorstaan,

gemaakt is om te spuwen

wordt geleverd, ongeacht wie,

verdomde geest