Geni e o Zepelim - Chico Buarque

De tudo que é nego torto

Do mangue e do cais do porto

Ela já foi namorada

O seu corpo é dos errantes

Dos cegos, dos retirantes

É de quem não tem mais nada

Dá-se assim desde menina

Na garagem, na cantina

Atrás do tanque, no mato

É a rainha dos detentos

Das loucas, dos lazarentos

Dos moleques do internato

E também vai amiúde

Com os velhinhos sem saúde

E as viúvas sem porvir

Ela é um poço de bondade

E é por isso que a cidade

Vive sempre a repetir

Joga pedra na Geni

Joga pedra na Geni

Ela é feita pra apanhar

Ela é boa de cuspir

Ela dá pra qualquer um

Maldita Geni

Um dia surgiu, brilhante

Entre as nuvens, flutuante

Um enorme zepelim

Pairou sobre os edifícios

Abriu dois mil orifícios

Com dois mil canhões assim

A cidade apavorada

Se quedou paralisada

Pronta pra virar geleia

Mas do zepelim gigante

Desceu o seu comandante

Dizendo: mudei de ideia

Quando vi nesta cidade

Tanto horror e iniquidade

Resolvi tudo explodir

Mas posso evitar o drama

Se aquela formosa dama

Esta noite me servir

Essa dama era Geni

Mas não pode ser Geni

Ela é feita pra apanhar

Ela é boa de cuspir

Ela dá pra qualquer um

Maldita Geni

Mas de fato, logo ela

Tão coitada e tão singela

Cativara o forasteiro

O guerreiro tão vistoso

Tão temido e poderoso

Era dela, prisioneiro

Acontece que a donzela

E isso era segredo dela

Também tinha seus caprichos

E a deitar com homem tão nobre

Tão cheirando a brilho e a cobre

Preferia amar com os bichos

Ao ouvir tal heresia

A cidade em romaria

Foi beijar a sua mão

O prefeito de joelhos

O bispo de olhos vermelhos

E o banqueiro com um milhão

Vai com ele, vai Geni

Vai com ele, vai Geni

Você pode nos salvar

Você vai nos redimir

Você dá pra qualquer um

Bendita Geni

Foram tantos os pedidos

Tão sinceros, tão sentidos

Que ela dominou seu asco

Nessa noite lancinante

Entregou-se a tal amante

Como quem dá-se ao carrasco

Ele fez tanta sujeira

Lambuzou-se a noite inteira

Até ficar saciado

E nem bem amanhecia

Partiu numa nuvem fria

Com seu zepelim prateado

Num suspiro aliviado

Ela se virou de lado

E tentou até sorrir

Mas logo raiou o dia

E a cidade em cantoria

Não deixou ela dormir

Joga pedra na Geni

Joga bosta na Geni

Ela é feita pra apanhar

Ela é boa de cuspir

Ela dá pra qualquer um

Maldita Geni

Van alles wat krom is

Vanaf de mangrove en vanaf de havenkade

ze was ooit een vriendin

Je lichaam is van de zwervers

Van de blinden, van de retraitanten

Het is van degenen die niets anders hebben

Dit is al zo sinds ik een meisje was

In de garage, in de kantine

Achter de tank, in de bush

Ze is de koningin van de gevangenen

Van de gekken, van de lazarentos

Van de kinderen van het kostschool

En het gaat ook vaak

Met de oude mensen zonder gezondheid

En de weduwen zonder toekomst

Ze is een bron van vriendelijkheid

En daarom is de stad

Blijf altijd herhalen

Steen gooien naar Geni

Steen gooien naar Geni

Ze is gemaakt om te vangen

Ze kan goed spugen

ze geeft aan iedereen

verdomd genie

Op een dag kwam het, helder

Tussen de wolken, zwevend

Een enorme zeppelin

Zweefde over de gebouwen

Tweeduizend holes geopend

Met tweeduizend kanonnen zoals deze

De doodsbange stad

bleef verlamd

Klaar om in gelei te veranderen

Maar de gigantische zeppelin

Zijn commandant daalde neer

Zeggen: ik ben van gedachten veranderd

Toen ik naar deze stad kwam

Zoveel horror en ongerechtigheid

Ik besloot te ontploffen

Maar ik kan het drama vermijden

Als die mooie dame

Serveer mij vanavond

Die dame was Geni

Maar het kan niet Geni . zijn

Ze is gemaakt om te vangen

Ze kan goed spugen

ze geeft aan iedereen

verdomd genie

Maar in feite, binnenkort zal ze

Zo arm en zo simpel

Betoverd de buitenstaander

De zo opzichtige krijger

Zo gevreesd en krachtig

Het was van haar, gevangene

Het blijkt dat het meisje

En dat was haar geheim

Hij had ook zo zijn grillen.

En liegen met zo'n nobele man

Zo ruikend naar glans en koper

Ik hou liever van de dieren

Bij het horen van dergelijke ketterij

De stad op bedevaart

Ging je hand kussen

De burgemeester op zijn knieën

De bisschop met rode ogen

En de bankier met een miljoen

Ga met hem mee, ga Geni

Ga met hem mee, ga Geni

kun je ons redden?

je zult ons verlossen

je geeft aan iemand

gezegende Genius

Er waren zoveel bestellingen

Zo oprecht, zo oprecht

Dat ze haar walging de baas was

In deze ondraaglijke nacht

Hij gaf zichzelf over aan zo'n minnaar

Zoals wie zichzelf aan de beul geeft

hij deed zoveel vuil

Heeft zichzelf de hele nacht ingesmeerd

tot verzadigd

En het was nog niet eens ochtend

Vertrokken op een koude wolk

Met je zilveren zeppelin

in een opgeluchte zucht

Ze draaide zich op haar zij

En probeerde te glimlachen

Maar toen brak de dag

En de stad in het zingen

liet haar niet slapen

Steen gooien naar Geni

Speel shit bij Geni

Ze is gemaakt om te vangen

Ze kan goed spugen

ze geeft aan iedereen

verdomd genie