In Questi Giorni - Chiara Civello

In questi giorni sai

L’oceano sembra avere esagerato con il sale

Son le lacrime dei viaggiatori che han perduto il cuore

Chissa' se mai lo ritroveranno

Nei ricordi o in un vecchio panno

Mai usato e buttato via

In queste notti poi

La pioggia cade disegnando su terreni arsi

La sete di milioni di comete, ed I rimorsi

Di stelle che non hanno mai brillato

O quelle che neanche hanno sognato

Di potere incantare mai

Ed io, qui, non ho piu' poesia

Per rivelare una pena che e' una storia

Solo mia

Ti lascio solo poche righe e via…

Poi capirai

«Ti auguro di andare avanti

Senza piu' rimpianti, se e' quello che vuoi

Ricordati che al mondo non ci siamo solo noi

Ridammi indietro tutti I sogni in cui apparivo

Io, contenta si sentirti piu' vicino

Lava via l’amarezza… tu che puoi»

Tegenwoordig weet je

De oceaan lijkt te hebben overdreven met het zout

Het zijn de tranen van reizigers die hun hart hebben verloren

Wie weet of ze hem ooit terug zullen vinden

In herinneringen of in een oude doek

Nooit gebruikt en weggegooid

Op deze avonden dan

De regen valt op uitgedroogde grond

De dorst naar miljoenen kometen, en wroeging

Van sterren die nooit hebben geschenen

Of degenen die niet eens hebben gedroomd van

Om nooit te kunnen betoveren

En ik, hier, heb geen poëzie meer

Om een ​​pijn te onthullen, dat is een verhaal

Alleen van mij

Ik laat u slechts een paar regels en ga ...

Dan zul je het begrijpen

"Ik wens dat je verder gaat"

Geen spijt meer, als dat is wat je wilt

Denk eraan, wij zijn niet alleen in de wereld

Geef me alle dromen terug waarin ik vroeger verscheen

Ik, blij je dichterbij te voelen

Was de bitterheid weg ... jij die kan "