Shaving - Chewie

I’ve been dragging razor blades over my face for about ten years straight

From the week I turned thirteen

Well, yesterday I turned twenty-three

Dad used to joke that he could shave with a knife

I’ve never seen a cut on his face in all of my life

I hope my skin thickens into the kind of man I want to be

You’re numb?

Yeah, sure, I’ve been numb

It’s when you have so many choices, you end up choosing none

And you’re bored, I think I know the sort

As long as you don’t end up there as your first resort

One time a drunk news presenter from RTE

Took the time out of her busy night to explain to me

That boredom is a pretty recent term and forty years ago

No one used the word

And there is so much more than this

Some people survive by the skin of their wrist

And I had to let you know.

(Oh-Woah, Woah)

I saw what was basically a child propped up on stage

He proceeded to say nothing in the loudest way

I lock my jaw so tight

Point my eyes at the ground

In a futile effort to repel the sound

As my mind starts to wander away, i

T calls back just to ask me was I ever this way?

The chords seem so familiar, although his speech is slurred

I notice we’ve the same shaving lines as he utters the words:

There is so much more than this

Some people survive by the skin of their wrist

And I had to let you know (Oh-Woah, Woah)

There is so much more than this

Some people survive by the skin of their wrist

And I had to let you know (Oh-Woah, Woah)

Things won’t be the same again

At six a.m., eight years ago

I was lying in the middle of the Old Bawn Road

Singing «I don’t care if any cars come, I won’t rise before the sun.»

At six a.m., eight years ago

I was lying in the middle of the Old Bawn Road

Singing «I don’t care if any cars come, I won’t rise before the sun.»

Ik sleep al zo'n tien jaar achter elkaar scheermesjes over mijn gezicht

Vanaf de week dat ik dertien werd

Nou, gisteren werd ik drieëntwintig

Papa grapte altijd dat hij zich kon scheren met een mes

Ik heb in mijn hele leven nog nooit een snee in zijn gezicht gezien

Ik hoop dat mijn huid dikker wordt tot het soort man dat ik wil zijn

Ben je verdoofd?

Ja, zeker, ik ben verdoofd geweest

Het is wanneer je zoveel keuzes hebt, dat je er uiteindelijk geen kiest

En je verveelt je, ik denk dat ik het soort ken

Zolang je daar niet als eerste redmiddel terechtkomt

Een keer een dronken nieuwspresentator van RTE

Nam de tijd van haar drukke nacht om het mij uit te leggen

Die verveling is een vrij recente term en veertig jaar geleden

Niemand gebruikte het woord

En er is zoveel meer dan dit

Sommige mensen overleven door de huid van hun pols

En ik moest het je laten weten.

(Oh-Woah, Woah)

Ik zag wat eigenlijk een kind was dat op het podium stond

Hij zei vervolgens niets op de luidste manier

Ik klem mijn kaak zo stevig op elkaar

Richt mijn ogen op de grond

In een vergeefse poging om het geluid af te weren

Terwijl mijn gedachten beginnen af ​​te dwalen, i

T belt terug om me te vragen: was ik ooit zo?

De akkoorden lijken zo vertrouwd, hoewel zijn spraak onduidelijk is

Ik merk dat we dezelfde scheerlijnen hebben als hij de woorden uitspreekt:

Er is zoveel meer dan dit

Sommige mensen overleven door de huid van hun pols

En ik moest je laten weten (Oh-Woah, Woah)

Er is zoveel meer dan dit

Sommige mensen overleven door de huid van hun pols

En ik moest je laten weten (Oh-Woah, Woah)

Dingen zullen niet meer hetzelfde zijn

Om zes uur 's ochtends, acht jaar geleden

Ik lag midden op de Old Bawn Road

Zingen "Het kan me niet schelen of er auto's komen, ik zal niet opstaan ​​voor de zon opkomt."

Om zes uur 's ochtends, acht jaar geleden

Ik lag midden op de Old Bawn Road

Zingen "Het kan me niet schelen of er auto's komen, ik zal niet opstaan ​​voor de zon opkomt."