Une Demoiselle Sur Une Balançoire - Charles Aznavour, Yves Montand

Un' demoisell' sur un' balan??

oire

Se balan??

ait ??

la f??

te un dimanche

Elle??

tait belle et l’on pouvait voir

Ses jambes blanches sous son jupon noir…

Le marchand lui criait: «Voulez-vous vous asseoir?

Descendez, descendez, c’est assez pour ce soir

Si vous restez debout

Vous allez vous casser le cou !»

Mais la demoisell' sur la balan??

oire

Riait, riait et montait de plus belle

Elle??

tait belle et l’on pouvait croir'

Qu’ell' s’envolait pour toujours dans le ciel

Mais c'??tait d??

fendu

Elle est redescendue

Quand elle est descendue

Moi j'??tais tout??

mu

Je lui ai dit: «Mad'moiselle

J’ai cru que vous aviez des ailes !»

On est all??

s au tir

Aux ch’vaux d’bois, aux nougats

Au cirque, ??

la femm' tronc

Mais??

a n’l’amusait pas…

Ell' m’a dit: «Je vous remercie

Je pr??

f??r' retourner l??-bas…»

Et voil?

qu’ell' m’a laiss?

Pour aller s’balancer

Un' demoisell' sur un' balan??

oire

Se balan??

ait ??

la f??

te un dimanche

Elle??

tait belle et l’on pouvait voir

Ses jambes blanches sous son jupon noir…

Quand elle est descendue

Toujours aussi??

mu

Je lui ai propos?: «Voulez-vous m'??pouser ?»

A la mairie du douzi??

me

J’ai dit oui, elle de m??

m'

Je l’ai prise par le nez

Par le cou, par le bras

J’l’avais tout contre moi

Mais??

a n’l’amusait pas

Ell' m’a dit: «J'vous remercie

Je pr??

f??r' retourner l??-bas…»

Et voil?

qu’ell' m’a laiss?

Pour aller s’balancer !

…

Een 'damsel' op een 'balan??

horen

Schommel??

heeft??

de v??

jij op zondag

Zij??

je was mooi en je kon zien

Haar witte benen onder haar zwarte petticoat...

De koopman schreeuwde tegen hem: "Wil je gaan zitten?

Ga naar beneden, ga naar beneden, dat is genoeg voor vanavond

Als je opblijft

Je breekt je nek!"

Maar de dame op de balan??

horen

Lachte en lachte en stond luider op

Zij??

was mooi en je kon geloven

Dat ze voor altijd de lucht in vloog

Maar het moest

splitsen

Ze kwam terug naar beneden

Toen ze naar beneden kwam

ik was alles

mu

Ik zei tegen haar: "Mevrouw

Ik dacht dat je vleugels had!”

Wij gingen??

ben aan het schieten

Met houten paarden, nougats

In het circus, ??

de kofferbak van de vrouw

Maar??

het amuseerde hem niet...

Ze zei tegen me: "Dank je

ik pr??

f??r' ga daar terug...»

En voila?

wat heeft ze me nagelaten?

gaan schommelen

Een 'damsel' op een 'balan??

horen

Schommel??

heeft??

de v??

jij op zondag

Zij??

je was mooi en je kon zien

Haar witte benen onder haar zwarte petticoat...

Toen ze naar beneden kwam

Altijd ook??

mu

Ik zei tegen haar: "Wil je met me trouwen?"

Bij het gemeentehuis van de douzi??

mij

Ik zei ja, zij van m??

mij

Ik nam het bij de neus

Bij de nek, bij de arm

Ik had het allemaal tegen me

Maar??

het amuseerde hem niet

Ze zei tegen mij: "Dankjewel

ik pr??

f??r' ga daar terug...»

En voila?

wat heeft ze me nagelaten?

Om te gaan schommelen!

…