Clémentine - Charles Aznavour, Yves Montand

Sous un léger corsage qui fait des plis

Deux petits seins bien sages

Comme c' est joli

J' allais vers la colline

Sous un grand ciel tout bleu

Et je voyais briller les yeux

De Clémentine, de Clémentine

Elle descendait sur le chemin

Disait bonjour avec sa main

J' avais seize ans comme elle

Je la trouvais si belle

Que je n' osais pas lui parler

Et sur le bord de la rivière

Je la regardais s' en aller

Ses cheveux blonds comme une crinière

Et son jupon flottant si haut

Qu' on voyait ses jarretières

Elle a trébuché sur une pierre

Elle est tombée dans l' eau

Sous un léger corsage qui fait des plis

Deux petits seins bien sages

Comme c' est joli

J' allais vers la colline

Sous un grand ciel tout bleu

Et je voyais briller les yeux

De Clémentine, de Clémentine

Quand je l' ai vue tomber dans l' eau

Moi j' ai couru dans les roseaux

J' avais seize ans comme elle

Je ta trouvais si belle

Que j' ai plongé pour la sauver

Mais j' ai coulé dans la rivière

Car je ne savais pas nager

C' est elle qui m' a ramené à terre

Toute mouillée contre mon corps

Sa poitrine était douce

Nous étions couchés sur la mousse

Elle m' a serré très fort

Un peu beaucoup et même

À la folie

La première fois qu' on aime

Comme c' est joli

Les amours enfantines

Quels secrets merveilleux

Je vois toujours briller les yeux

De Clémentine, de Clémentine

Onder een licht lijfje dat plooit

Twee goed opgevoede kleine borsten

Hoe mooi is het

Ik ging naar de heuvel

Onder een grote blauwe lucht

En ik zag de ogen schijnen

Van Clementine, van Clementine

Ze kwam het pad af

Zei hallo met zijn hand

Ik was zestien zoals zij

Ik vond haar zo mooi

Dat ik niet met hem durfde te praten

En aan de rand van de rivier

Ik zag haar gaan

Haar blonde haar als een manen

En haar petticoat wappert zo hoog

We konden haar kousenbanden zien

Ze struikelde over een steen

Ze viel in het water

Onder een licht lijfje dat plooit

Twee goed opgevoede kleine borsten

Hoe mooi is het

Ik ging naar de heuvel

Onder een grote blauwe lucht

En ik zag de ogen schijnen

Van Clementine, van Clementine

Toen ik haar in het water zag vallen

Ik rende door het riet

Ik was zestien zoals zij

Ik vond je zo mooi

Dat ik dook om haar te redden

Maar ik zonk in de rivier

Omdat ik niet kon zwemmen

Zij is degene die me naar beneden heeft gehaald

Helemaal nat tegen mijn lichaam

Haar borst was zacht

We lagen op het mos

Ze hield me heel stevig vast

Een beetje veel en gelijk

Tot waanzin

De eerste keer dat we liefhebben

Hoe mooi is het

kinderachtige liefdes

Wat een geweldige geheimen

Ik zie nog steeds de ogen stralen

Van Clementine, van Clementine